‘De geslachten moeten weg, want dat is niet vrij, niet van deze tijd en ach, als ‘transgender’ of ‘geslachtsloos’ naderhand maar een modedingetje bleek te zijn voor de ‘cool kids’ van tegenwoordig, dan nog is de zichtbaarheid die ze voor zichzelf hebben gecreëerd een goede basis voor zelfvertrouwen – en dat is altijd winst, voor iedereen.’
Zomaar een hele korte samenvatting uit het zoveelste artikel (nu Die Zeit, op de voorpagina) dat met alle genderwinden meewaait. Waarin ook nog en passant gezegd wordt dat homoseksualiteit ‘uit’ is, lesbiennes ‘nooit echt in waren’ en dat ‘trans’ het nu helemaal is. Dat zogenaamd taboevrije idee leidt er in Nederland bijvoorbeeld toe dat ‘genderpoli’s’ fors uitbreiden omdat de wachtlijsten voor een geslachtsverandering te lang zouden zijn.
Tot een paar jaar geleden werden er jaarlijks 200 mensen ‘geholpen’ bij het VUmc maar nu zijn het er al meer dan 700. ‘Patiënten moeten vanaf het intakegesprek vaak 2,5 maand wachten tot ze geholpen worden.’ Dat vindt het VUmc dus een ‘te lange wachttijd’. Ikzelf doe al langer dan drie maanden over het beslissen of ik een nieuw kapsel wil, welke, of ik een nieuwe fiets zal kopen en waarnaartoe ik op vakantie wil, maar blijkbaar is het stilleggen van je hormoonhuishouding in de puberteit of met het mes snijden in gezonde lichaamsdelen iets wat zo snel mogelijk moet plaatsvinden, ook bij hele jonge mensen.
Ook in Amerika en Canada stijgt het aantal kinderen binnen de ‘genderzorg’ explosief. En ze worden steeds jonger. In Nederland was in 2016 ook bijna 80 procent van de patiënten onder de 25 jaar, waarvan de helft onder de 17 jaar. Uitgebreide studies die uitwijzen dat de meeste (!) jonge mensen op latere leeftijd spijt hebben van een (definitieve) geslachtsverandering worden door medici en ouders genegeerd. Maar zeventien jaar en spijt zijn ‘jut en jul’, dat feit beperkt zich heus niet alleen tot een avondje comazuipen, het is ingebouwd in het proces van volwassenwording. Ik mis de terughoudendheid om bij die patiënten geen onomkeerbare beslissingen te nemen, uitzonderingen daargelaten.
Mann? Frau? Gähn. Die Millenials haben längst begriffen, dass Dualismen so last century sind! #Andersrum https://t.co/egSAmCb9su
— ZEITmagazin (@ZEITmagazin) 15 juni 2017
Maar afgezien van de medische ethiek wordt de genderwinkel ons als mediaconsumenten door de neus geboord als iets ‘normaals’, en in dat stuk van Die Zeit: als iets hips! Hip is het idee dat er eigenlijk niet zoiets als een geslacht bestaat, wat volstrekt idioot is. 99.9 procent van de mensen heeft een volledig vrouwelijk of volledige mannelijke biologische blauwdruk, maar wie biologie en DNA wil ontkennen heeft tegenwoordig een publiek, zo blijkt. De transgenderstudie gekkies beweren bij hoog en bij laag dat je geslacht een sociale constructie is en dat het daarmee ‘fluid’ is, veranderlijk, een hersenspinsel. Ik moet hier altijd om lachen als ik mijn zonen van 3 en 6 jaar oud zie rennen naar de houten zwaarden in de speelgoedwinkel, naar de auto’s en bouwpakketten. De babypop die ik mijn jongste een keer gaf, werd ‘gevangen genomen door piraten’ en ligt nu al maanden getraumatiseerd stof te happen in hun kamer. Ze pakken kikkers vast en spinnen en rollen door de modder – dit hebben ze hun moeder of vader echt niet zien voordoen.
Maar het ergste is wel de tegenstrijdigheid die uit dit alles blijkt, van enerzijds ingewikkelde, maar steeds toegankelijkere medische procedures om van geslacht te veranderen en anderzijds de sociaal wetenschappelijke – en door mainstream media – overgenomen boodschap dat er helemaal niet zoiets als geslacht bestaat en dat het dus per dag of per minuut kan veranderen. Wat is het nou?!
Laat staan wat die onduidelijkheid doet met jonge mensen tegenwoordig. Zo worden geen zelfverzekerde identiteiten gevormd maar jonge mensen in de knop beschadigd. Een identiteit is namelijk altijd iets wat juist in relatie met anderen tot stand komt, wat vaste grond nodig heeft om vrij te kunnen zijn. Alles maar mogen is niet vrij. Door pubers het idee bij te brengen dat ze steeds iets anders mogen zijn en dat dat zelfs goed is, en ‘oh ja, hier heb je hormonen om dat anders zijn te versnellen’, is ze bijbrengen dat ze helemaal niets zijn.
