En weer stond een ‘haatimamconferentie’, georganiseerd door de stichting El Fitrah in Utrecht, in het middelpunt van de aandacht En dat was niet alleen omdat er twee sjeiks hun opwachting maakten met een al te dubieus verleden, de één, Abdelkader Chouaa, die overigens op het laatste moment afzegde, zou aan de Hofdstadgroep gelieerd zijn geweest en nu jongeren tot jihad aanzetten en de ander, sjeik Abou Chaima, is veroordeeld vanwege zijn aandeel in de gewelddadige dood van een jonge vrouw, maar ook omdat de grote bestrijder van alles wat islam en ieder die moslim is, PVV-leider Geert Wilders hoogstpersoonlijk ging protesteren bij de conferentie. Er waren meer journalisten en cameraploegen aanwezig dan dat er demonstranten en tegendemonstranten waren. Maar het punt was gemaakt: ‘Genoeg is genoeg. Geen haatimams in Nederland’, aldus Wilders.
Ik was nieuwsgierig naar het verloop van deze ontmoeting. Want de stichting El Fitrah, communicatiewijs als ze deze keer wel was, had via de media al laten weten dat Wilders van harte welkom was naar binnen te komen en het gesprek aan te gaan, ongetwijfeld onder het genot van een glaasje zoete muntthee. Dat zou ook mooie plaatjes hebben opgeleverd die ongetwijfeld snel viral zouden gaan. Ook al een reden voor Wilders om dat niet te doen.
De grote vraag die boven dit soort evenementen hangt is of ze mogen plaatsvinden of niet. Er zijn hier antwoorden op te formuleren vanuit drie perspectieven: juridisch, politiek en moreel.
Juridisch kun je dit soort bijeenkomsten alleen maar verbieden als er iets strafbaars plaatsvindt of dat het vermoeden bestaat dat er strafbare zaken gaan plaatsvinden. Het gaat dan met name om het aanzetten tot haat. Maar als je op internet de tientallen lezingen beziet en beluistert van de genodigde imams tot de conferentie, dan hoor je juridisch gesproken niets onoorbaars. De boodschap die de heren vertolken is er een van de ultraconservatieve islam. Ze zien niets in democratie, moeten weinig hebben van vrouwenemancipatie en al helemaal niets van de erkenning van homoseksualiteit. Ze zullen wel zeggen dat homoseksualiteit een zonde is, maar hun aanhangers niet oproepen vast te beginnen de homo’s van hoge gebouwen te gooien. Ze waken er angstvallig voor binnen de grenzen van de wet te blijven.
Het politieke perspectief is spannender. Hier komt immers de rechtstaat om de hoek kijken. Het vrije woord staat hoog aangeschreven bij alle politici, ook bij Wilders. Maar Wilders wil voor deze groep een uitzondering. Ook Gert-Jan Seegers van de ChristenUnie streeft naar het opstellen van een zwarte lijst van wat hij ‘haatimams’ noemt. Ik maak overigens, dit terzijde, ernstig bezwaar tegen de term haatimams. Als politici en journalisten die term gebruiken, schenden zij hun eigen objectiviteit. Voor politici is dat misschien nog te verdedigen, zij hebben immers een politieke kleur, maar voor journalisten niet. Laat de volger van het nieuws zelf oordelen of hij of zij een imam een haatimam vindt. Hoe dan ook, het opstellen van een dergelijke lijst is politiek heel spannend, maar juridisch vrijwel ondoenlijk om boven genoemde juridische redenen.
Het morele perspectief ligt bij de organiserende moskeeën en stichtingen. Ik wil in dit verband ook nog opmerken dat het zo is dat de salafistische gemeenschap in Nederland vrijwel elk weekend en in elke vakantie wel workshops, conferenties, trainingen en wat dies meer zij, organiseert. Opvallend dat we daar in de media niet of nauwelijks over horen. Maar mijn punt is dat deze organisaties vrijwel altijd sjeiks of imams uitnodigen, -vrijwel- nooit vrouwen en dat deze sprekers altijd diezelfde boodschap van die uiterst conservatieve islam verkondigen. Is dat dan laakbaar? Nee, ook hier geldt weer dat we in een vrije samenleving leven en menig salafist zou zich eens moeten afvragen of hij of zij net zo’n leven kan leiden in hun landen van herkomst, zoals Marokko, Algerije of Egypte. Het antwoord is ontkennend. Maar de boodschap die de baardmannen uitzenden wordt gretig opgenomen door de toenemende schare jongeren die deze conferenties bevolken. En die jongeren krijgen alsmaar te horen dat het democratische systeem in wezen des duivels is en dat de ware samenleving er een is waar de sharia heerst. Ik zou zeggen: zeg maar dag met je handje tegen integratie van moslims in Nederland. Er ontbreekt elk moreel besef bij de salafisten om te werken aan een daadwerkelijke integratie van islam en moslims in dit land.
Ik zie deze ontwikkelingen dan ook met lede ogen aan. Tegelijkertijd ben ik trots op onze democratische rechtstaat die ook het salafistische varkentje prima zal kunnen wassen zoals ik desgevraagd ook verklaarde in een uitzending van EenVandaag.
En dan nog dit. Voor diegenen die denken dat de salafisten voortdurend bezig zijn met het voorbereiden van gewelddadige acties tegen de Nederlandse samenleving, is de volgende video illustratief. Daarin zien we de ‘beruchte’ sjeik Abou Chaima, die de vraag voorgelegd krijgt door een onderdanige gelovige of het halal is om ‘escargots’ (slakken) te eten. Het is vermakelijk om naar te kijken en in zekere zin ook wel weer geruststellend dat salafisten vooral bezig zijn met dit soort pietluttige regeltjes. Laten ze zich daar vooral mee bezig blijven houden, zou ik zeggen.
