In alle discussie over Leidse Tokkies en of we het woonadres van pedo’s wel of niet openbaar moeten maken, al dan niet met elektronische intekenlijsten en collectief ingekochte pallets bakstenen, viel me één dingetje in het bijzonder op. Namelijk het simpele feit dat dat de meeste meiden die met ongewenste seksuele handelingen te maken krijgen de nichtjes, buurmeisjes, stiefdochters en helaas maar al te vaak ook de dochters van de overtreders zijn.
Eerst maar eens even over parafilie: wat de paus je verder ook mag voorspiegelen, liefde en seks zijn geen heilig sacrament. In principe kun je overal opgewonden van raken. Het is nogal een warboel daarboven en de dikke draden raken elkaar vaker dan we zouden willen. Wat onze hersens betreft is pedofilie an sich niet raarder of minder raar dan zeg coprofilie of homofilie. Daarom is het raar dat dezelfde mensen die met tranen in hun ogen verhalen van bijvoorbeeld de chemische castratie en subsequente dood van computergenie en homo Alan Turing, met droge ogen voorstellen om Benno L. en zijn lotgenoten maar even hup chemisch te castreren.
Chemische castratie zonder aantasting van de identiteit is onmogelijk. Alles hangt samen met seks. Intrinsieke motivatie, persoonlijk geluk, gezondheid, domme zin in het leven… Dat L. de pech heeft dat hij opgewonden raakt van kindertjes geeft je niet het recht hem psychisch te verminken. Doe dan gewoon meteen even een lobotomie of herintroduceer de doodstraf. Voor monsters als Robert Mikelson lijkt me dat overigens geen slecht idee. Iedere kinderverkrachter zijn achterste met een apparaat proportioneel aan de intieme delen van de minderjarige die hij gedaan heeft doen; klinkt ook wel lekker. Maar ja we leven in een rechtstaat en daarin doen we dat soort dingen niet.
De heksenjacht op pedofielen daarentegen lijkt me gewoon een uiterst dom idee. Iedereen die wel eens na een moeilijk dagje de hand aan zichzelf geslagen heeft, weet dat stress de primitieve impulsen alleen maar aanwakkert, en dat schijnt voor parafilieën in het bijzonder te gelden. Begrip en begeleiding werkt beter. Het kan zelfs leiden tot zeventig procent minder terugval, volgens dit Canadese experiment.
Nu weer terug naar dat intrigerende statistiekje: het gros van de seksueel misbruikte meiden (ja meiden, jongetjes zijn echt minderheid in deze) is niet geholpen met de kruisiging van alle pedofielen. Want hier hebben we te maken met een heel ander mechanisme. Nog zo’n primitief hersen-sjabloontje: mannen en verleiding.
Ieder meisje wordt op een gegeven moment een vrouw. Meestal gebeurt dat lang voordat ze er geestelijk aan toe is om seksueel actief te zijn. Maar onze lichamen (lees: hersenen) doen wat ze doen en het bakvisje gaat haar seksualiteit uittesten. Ze gaat mama nadoen en haar verleidingskunsten loslaten op de man die ze, hopelijk afgezien van haar vader, het beste kent en dus het meest aantrekkelijk vindt.
Dus als je denkt dat je nichtje of buurmeisje van dertien met je flirt: ja, dat doet ze. Die haar-flip als ze op je knie komt zitten, die grote verliefde kijkers, dat veel te korte rokje als je op haar verjaardag komt: allemaal geen toeval. Dat handje dat langs je kruis strijkt: geen ongelukje. En dan komt de vraag: ben jij een echte vent, die dat proto-vrouwtje de bevestiging kan geven dat ze sexy is, en dat ze tegelijkertijd veilig bij jou is? Of ben je één van de tienduizenden misselijke nep-pedofielen die dit land rijk is. Een van de grijpgrage ooms en buurmannen die de eigenlijke oorzaak zijn van onze eeuwenoude, rabiate pedofielenhaat.
