Meer kansen voor vrouwen. Er moeten meer vrouwen naar de top. Je ziet het onderwerp met enige regelmaat terugkeren in het nieuws. Dan zegt een vrouwelijke minister er weer iets over bijvoorbeeld. Of wordt de onderneemster van het jaar gekozen. Deze ambitieuze vrouwen achten het dan noodzakelijk weer eens moord en brand te schreeuwen: er is nog steeds sprake van discriminatie van vrouwen. Ze komen onvoldoende bovendrijven.
Een artikel in De Groene Amsterdammer van verleden maand gaf fraai aan dat deze vrouwen beter kunnen ophouden met zeuren. Het klopt dat we nog steeds geen vrouwelijke premier hebben gehad in Nederland. En dat maar weinig vrouwen bestuursvoorzitter zijn van de overgebleven grote Nederlandse beursgenoteerde bedrijven.
Maar met de enkele functies die op dat niveau niet vergeven zijn aan een vrouw, zijn we er wat deze kritiek betreft wel. Er is namelijk sprake van een ‘onstuitbare opmars van vrouwen in mannenberoepen’, schrijft een journaliste van De Groene. “Hoezo gaat het slecht met de emancipatie van vrouwen in Nederland?”
Even wat door haar aangehaalde getallen: 43 procent van de advocaten is vrouw en 52 procent van de apothekers. Van de kandidaat notarissen is 66 procent vrouw: dat mannenbolwerk wordt met grote snelheid overgenomen. Dan is 52 procent van de dierenartsen in vrouw, 56 procent van de rechters, 45 procent van de huisartsen en 40 procent van de medisch specialisten. De groep medisch specialisten in opleiding bestaat voor 60 procent uit vrouw.
En: vrouwen onder de 45 jaar zijn voor het eerst in de geschiedenis hoger opgeleid dan mannen. Ze verloren tijdens de afgelopen crisis minder snel hun baan en zijn hard op weg het grootste deel van de beroepsbevolking te worden. In de Verenigde Staten is de meerderheid van de werkenden al vrouw. Op het hoogste beroepsniveau werken tegenwoordig vrijwel evenveel vrouwen als mannen. Ook verdienen jonge vrouwen tot dertig jaar tegenwoordig iets meer dan hun mannelijke leeftijdsgenoten.
Maar dat is nog niet alles. Want ook de toekomst is zonnig. De banen van de toekomst zijn steeds feminiener. Het gaat in de diensteneconomie op het kantoor nu eenmaal vaker om zaken als overtuigen, communiceren en een goede sfeer. Daar heb je geen grote sterke man voor nodig, is het idee. Dat kunnen vrouwen wellicht zelfs beter.
Kortom: het is blijkbaar halleluja voor de ambitieuze werkende vrouw. Prima natuurlijk. Maar kunnen met die constatering de vrouwen dan ook alsjeblieft ophouden met het terugkerende praatjes over dat er geen gelijke kansen zouden zijn.
In menig prestigieuze beroepsgroep heeft de vrouw in Nederland laten zien dat die kansen er volop zijn. Sterker nog, er komen mogelijk te veel vrouwen. Zo overwoog de Haagse rechtbank een voorkeurbeleid voor mannen in te voeren, schrijft de Groene, want met al die vrouwen was er mogelijk geen sprake meer van een afspiegeling van de maatschappij.
Dat er nog maar weinig vrouwen doorstoten tot de de absolute top van beursgenoteerde bedrijven of het premierschap van het land, komt niet omdat er geen kansen worden geboden. Ze worden simpelweg niet gepakt. En geef de vrouw eens ongelijk. Je moet ook maar zin hebben in zo’n loodzware baan. Leiding geven aan tienduizenden medewerkers. Continu de wereld over vliegen. It’s verdomd lonely at the top. En je leeft maar een keer. Koester de mannen die er trek in hebben. Koester ze sowieso. Over een paar jaar snakken ze in al die bovenstaande beroepsgroepen naar een vent met ballen.
Deze column werd eerder gepubliceerd op RTLZ.nl
