Onverdraagzaamheid in onze samenleving heeft niet zozeer te maken met ras of huidskleur maar met religie. Ik geloof dus ik ben, is ook nog in 2014 voor velen het fundament onder hun dagelijks bestaan. Religie is deels erfelijk en aangezien gelovigen zich vanuit hun goddelijke plicht met meer enthousiasme voortplanten dan hun ongelovige soortgenoten zal religie voorlopig onze planeet blijven domineren, ondanks het feit dat haar evolutionaire noodzaak al eeuwen geleden is verbleekt.
Vroeger geloofde ik ook vol overgave. Joods, Christelijk en een snufje antroposofie om het intellectueel af te maken. Of één en ander heeft bijgedragen aan de keuze om psychiater te worden is een interessante vraag, maar daar gaat het nu gelukkig niet over.
Psychiater worden helpt wel om jezelf te bevrijden van deze collectieve psychose en om de notie van religie te positioneren daar waar het hoort: excitaties van neurale netwerkgebieden in de temporaalkwab van het brein. Er is wat er is tussen hemel en aarde en niet ‘iets meer’.
De gemiddelde fundamentalist zal er niet koud of warm van worden, maar mijn overtuigingen als kind waren allesbehalve tolerant. Ik wist precies wie deugde en wie niet. Mensen met een ander geloof of erger nog, geen geloof, waren zondig en kon je per definitie niet vertrouwen, laat staan intieme relaties mee onderhouden. Ik bad oprecht voor deze mensen in de hoop dat ze op een dag ‘gered’ zouden worden door het ware geloof en niet in de hel zouden belanden.
Als kind leerde je dat de hel een vuurzee was waar mensen tandenknarsend de oneindige tijd moesten zien te doden. Tegenwoordig zie ik eerder een RTL-studio met een never ending Life 4 You met Carlo & Irene als variant op Sartre, die al snel doorhad dat ‘anderen de hel vormen’.
Wat ik heb geleerd van mijn gedegen temporaalkwabtraining is dat geloven een gevaarlijke aangelegenheid kan zijn. Als je kompas wordt geijkt door de luimen van de Ware, Enige en Almachtige dan delven de hogere cognitieve functies meestal het onderspit en liggen afhankelijkheid en regressie op de loer.
Echt geloven doe je namelijk vanuit je ‘reptielenbrein’. Wat dat betreft is het Oude Testament een reëlere handleiding voor onze soort dan het softe, semi-tolerante Nieuwe Testament met een hoog wishful thinking gehalte. In feite hebben de meeste van ons maar één wang.
Vergeet verdraagzaamheid en overig humanistisch geneuzel. Het gaat namelijk over goed en kwaad: ik ben goed, jij bent slecht, punt uit. Deze overtuiging impliceert per definitie intolerantie en sluit een echte discussie uit. Zeker als de indoctrinatie op jonge leeftijd heeft plaatsgevonden zijn neurale netwerken en daarmee de kijk op wereld en medemens fundamenteel veranderd.
De multiculturele samenleving strandt waarschijnlijk niet op het alom gehypte racisme, maar op geloof. Echte gelovigen kunnen, willen en mogen zelfs niet integreren. Dat heeft dus niet zozeer met ras of huidskleur te maken maar met levensbeschouwing. Het land dat nog een enigszins verstandige insteek heeft gekozen is Frankrijk, waar religie is verbannen uit het openbare leven. Dit wordt het laïcisme genoemd, waarbij religie wordt beschouwd als een privéaangelegenheid.
Ik ben al jaren een voorstander van een scherpe scheiding van kerk en staat. Religieuze politieke partijen, scholen met een religieuze signatuur: potentieel gevaarlijk en remmend voor maatschappelijke vooruitgang. Wij leven inmiddels in een land waar het tolereren van extreme tolerantie tot extremisme leidt.
Het Bredase ex-PvdA-raadslid Jamal Nouhi moet vanuit zijn religieuze achtergrond ongebreideld homoseksuelen kunnen kwetsen, daar heeft hij nou eenmaal recht op volgens onze tolerante samenleving.
Hoe ver laten we het komen? Mogen homo’s op een gegeven moment niet meer hand in hand over straat lopen omdat het te kwetsend is voor bepaalde gelovigen? Moet ik op een dag met een hoofddoek gaan lopen om niet aanstootgevend te zijn?
Ik ben niet geïnteresseerd in de religieuze opvattingen van politici en andere publieke figuren. Ze worden betaald vanuit gemeenschapsgeld en ik verwacht dat ze mijn belangen geloofs-neutraal en zo goed mogelijk behartigen.
Loof de Here, zing een psalm, slacht een schaap of besnijd je genitaal maar doe eerst de gordijnen dicht en val je naaste er niet mee lastig.
