Ook gisteravond kon ik weer niet warm lopen voor Studio Sport. Nee, met Dione de Graaff heeft dat niets te maken. Al wordt Dione altijd wel wat érg blij van schaatsen. Ik heb geen flauw idee waarom. Met alle respect voor de geleverde prestaties: schaatsen is en blijft een heel-veel-van- hetzelfde-sport. Ik mis noviteiten als sneller uit het wak klimmen dan je tegenstander. Of tijdaftrek voor een dubbele axel of pirouette onderweg. Schaatsen is saai.
Vreemd genoeg vertellen de kijkcijfers een heel ander verhaal. Kennelijk is er in het weekend behoefte aan bewegend kijkbehang. Dat is ook meteen de reden dat er nog steeds schaatssponsors te vinden zijn. Want waar krijg je zoveel exposure voor je bedrijfsnaam als juist bij het schaatsen. Zelfs zo dat het schaatssponsors zichtbaar lui maakt. Er valt makkelijk nog véél meer reclametijd uit schaatsers te peuren. Als ík een schaatsteam zou sponsoren dan zou ik louter kneuzen aan me binden. Toppers vliegen over het ijs. Kneuzen strompelen over het ijs. Met alle extra reclametijd van dien. Ik zou ook altijd voor hakkelende schaatsers kiezen. Gisteravond zag ik een interview met Mark Tuitert. Mijn eerste gedachte: ‘Moet jij inmiddels niet eens gaan werken?’ Mijn tweede gedachte: ’Hij komt goed uit zijn woorden. Dat moet beslist slechter. Zijn schaatsmuts met opdruk Beslist.nl blijft dan veel langer in beeld.’
Anyway, ik vind Studio Sport maar zwaar geamputeerd zonder voetbal. Gelukkig zit de winterstop er al bijna weer op. Vrijdagavond 18 januari 2013 trappen PSV en PEC Zwolle af voor deel 2 van de competitie. Lullig genoeg loopt de transferperiode daarna nog 14 dagen door. Tot de nacht van 1 februari 2013 blijft het dus onvoorspelbaar over welke selectie de trainers kunnen beschikken. Ofwel: niet de deskundige hand van de trainer is doorslaggevend voor de eindklassering. Maar de clubkas. En ja, dat is volslagen belachelijk.
Ook het – op zich – geweldige nieuws voor de trouwe Feyenoord-aanhang dat de uit zijn as herrezen spits Graziano Pellè vanaf juni 2013 vier jaar lang in het Feyenoord-shirt speelt, moet in dit licht worden bezien. De kans dat Pellè daadwerkelijk vierenhalfjaar in de Kuip actief blijft, is nihil. Als Pellè dit hoge niveau níet vasthoudt (en die kans is groot), wordt hij binnen de kortste keren afgedankt. Houdt Pellè dit hoge niveau wél vast dan vertrekt hij ook. Naar elke club die hem veel meer kan betalen dan Feyenoord. En dat is niet zo moeilijk.
Conclusie: Feyenoord heeft in financieel opzicht een uitstekende slag geslagen met het vastleggen van Pellè. Twee miljoen euro voor een spits van dit kaliber is een prikkie. Het Legioen doet er echter goed aan zich niet te hechten aan mooie Graziano Pellè. Anders gaan er geheid tranen vloeien.
Authentiek taalknutselaar Ton Broekhuisen is tekstschrijver/journalist/ghostwriter. Maar vooral columnist (onder meer vele jaren voor Metro) en blogger.
