“Lekker, verkiezingen!”, lijken veel mensen te denken. Gouden tijden breken aan voor peilers, politiek journalisten en “duiders” in alle soorten en maten. Ondertussen begint de plaatselijke gymzaal een eng vertrouwd beeld te worden, zeker omdat je daar ook staat voor alle gemeente-, deelgemeente- en provinciale verkiezingen. Nederland kan onderhand wel eens na gaan denken over vaste stemlokalen die specifiek voor dat doeleinde zijn ingericht. Als hongerige hyena’s stort journalistiek Nederland zich op de aanwezige politici. En aangezien tegenwoordig iedereen journalist schijnt te zijn, slaan we allemaal massaal aan het duiden. Terwijl de vraag of we een lekker breed uitgemeten bestuurscrisis wel ‘moeten willen’ nauwelijks gesteld wordt. Dat kan toch ook anders, zou je denken
Ajax
Het schijnt dat Louis van Gaal uiteindelijk het beste gewoon lekker op de Zondag bij Feyenoord had kunnen gaan staan juichen vanwege de manier waarop het bestuur bij Ajax geregeld werd. Als Johan Cruijff ergens binnenkomt dan is het namelijk vooral de bedoeling dat Johan Cruijff de boel gaat regelen, of toch tenminste iemand die door Johan Cruijff is aangesteld. En geef hem eens ongelijk, eigenlijk, je haalt zo’n man ook niet binnen met de gedachte dat dat alleen een mooi symbool is. Dat is toch een beetje als Reinout Oerlemans je ziekenhuis binnenhalen omdat je denkt dat het dan alleen bij een beetje handjesgeven -zo leuk voor de zieke kindertjes- blijft. Daarom had het dus wel mooi geweest als Van Gaal naar 010 was gereisd, gewoon, om vanaf een normaal vak een beetje aan te gaan staan moedigen. Als je Amsterdammers namelijk de vinger wilt geven ga je dat namelijk bij voorkeur doen in een stad die alles is wat Amsterdam niet is, dat weet Johan Cruijff trouwens ook heel goed. Van Gaal juichte echter nergens, pakte echte zijn boeltje, zei “Nouja, ach.”, dacht “Ben ik nou zo slim?”, en ging lekker naar huis.
Om dus maar te zeggen: “Zo kan het dus ook!”. De crisis is bij Ajax daar nog niet mee bezworen. En je kunt nog zo veel aandelen uit geven, echt een lekker serieus bedrijf wordt het ook niet als de hoofdtak van sport niet voetbal, maar lekker de vuile was buiten hangen blijft. Het rondschoppen van de bal lijkt er verder niet veel onder te lijden, en zo lijkt het voetbal toch weer op Nederland. Op bestuurlijk niveau elkaar de tent uitjagen en ondertussen gaat het daar onder allemaal redelijk zijn gangetje. Jammer alleen dat er in de BV Nederland niemand de koffers pakt en lekker thuis gaat zitten. Misschien kan dat ook niet, vanuit het landsbelang moeten we er bij blijven en doorgaan. Maar moet dat nu echt op deze manier? Tegenwoordig is iemand als Emile Roemer een baken van kalmte en redelijkheid in de Kamer, dat geeft wel te denken.
BV Nederland
Rollend over straat uitvechten wie nu kort even wat mag roepen hoort eigenlijk niet in het voetbal, en het hoort al helemaal niet in Nederland. Belangetje hier, belangetje daar, heel hard roepen over wel of niet belastingen en subsidies maar in arren moede niet aan de grote onderwerpen toekomen. Want alle geopolitieke en demografische ontwikkelingen rollen natuurlijk wel door. Snapt Geert Wilders ook en die roept daarom dingen over de AOW, heeft hij die grote groep al weer te pakken. Doet Emile straks ook mee, natuurlijk. Maar dat we daarvoor ook wel wat jonge aanwas kunnen gebruiken, of moeten bedenken hoe we mensen tot latere leeftijd ook echt aan de slag houden dat is dan weer een te heikel punt. Nee, dan de VVD, die vindt tenminste dat mensen lekker lang door moeten werken. Heel praktisch, maar dat mag je dus wel zelf uitzoeken van die VVD, wat dan weer wat lastig is. Zo run je toch geen ‘BV Nederland’?
We zijn natuurlijk ook een beetje verwend geweest met een periode lekker lang Lubbers en daarna nog twee keer behoorlijk lang Kok. Daarvoor was het ook niet altijd koek en ei, qua kabinetten, alleen gingen we dan niet eens altijd naar de stembus. (Hallo Van Agt!) De lijmpoging bij het tweede Kabinet Kok luidde eigenlijk de huidige strompelperiode in. We hebben dan wel een flinke tijd Balkenende gehad, maar dat ging eigenlijk met vallen en opstaan. Het gaat nu om het meedoen, het participeren, het roepen, het peilen, weer wat anders roepen. Lekker weer naar de stembus, in die tochtige gymzaal. Nou lekker. Niemand die eens zegt van “Nouja, ach.” terwijl ie denkt “Ben ik nou zo slim?” en aanstalten maakt eens te kijken hoe we nu eens kunnen zorgen dat een bestuur ook eens een keertje een beetje blijft zitten. De groeten van Ruud, of de puinhopen van Paars: werd niemand echt blij van, maar lekker degelijk en betrouwbaar was het wel.
CC-Foto: ‘-JvL-‘
