Als een oude boom haar bladeren verliest, kunnen nieuwe bomen bloeien. Na de verkiezingen voor de provincies en de Eerste Kamer is de SP groter geworden dan de PvdA – een trend die al werd ingezet bij de verkiezingen voor Europa en voor de gemeenten. Jarenlang heeft de PvdA de standaard gezet en bepaald wat ‘links’ is. Dat heeft links niet veel blijmoedigheid gebracht en ook niet veel trots. Hier ligt denk ik een mooie taak voor de SP, om een nieuwe standaard te zetten. Ik heb er zin in. Links mag weer links zijn.
De afgelopen 25 jaar hebben rechtse partijen een stempel gedrukt op de politiek. Sommige ‘linkse’ partijen zijn daar veel te gemakkelijk in meegegaan. Indachtig de tijdgeest werd ons land beschouwd als bedrijf en politiek als management. Europa en de euro, meer markt en eigen verantwoordelijkheid, alle ruimte voor de financiële markten, maar bezuinigen op sociale voorzieningen, hebben de geloofwaardigheid van de PvdA aangetast. Links is er niet om mee te waaien. Met dat links lijken de kiezers nu te hebben afgerekend.
Afgelopen zaterdag sprak Maurice de Hond op de partijraad van de SP. Over de ‘parallelle werelden’ in de politiek, of het verschil tussen de waarheid van veel bestuurders en de werkelijkheid van de meerderheid van de bevolking. GroenLinks en de PvdA spreken die meerderheid steeds minder aan. Dit soort van links is veel meer een progressieve lifestyle geworden, het morele gelijk van de happy few. Links kan niet bestuurlijk en elitair zijn, daar is links niet voor bedoeld. Het is tijd voor een linkser links. Met lef en kleur op de wangen.
Een strijdbaar links voor iedereen.
