U dacht dat de Nederlandse kromstaat typisch Nederlands was? Welkom in België. Daar is de rechtstaat al zo lang zó krom als een hoepel dat er geen Belg meer is die nog beseft dat het eigenlijk gewoon een rechtstaat zou moeten zijn.
Onlangs werd in Luik de 24-jarige diergeneeskundestudente Louise Lavergne afgeslacht door haar bovenbuurman, de 54-jarige Patrick Vanderlinden. Louise werd gewurgd en met een mes in haar borst gestoken, haar lichaam werd door haar eigen verloofde gevonden.
Dader Patrick Vanderlinden was niet zomaar een dader. Hij was namelijk al twee keer eerder veroordeeld voor verkrachtingen, maar omdat de Belgische rechtstaat dus zo krom als een hoepel is, kreeg hij steeds maar weer nauwelijks echt straf.
Voor zijn eerste verkrachting werd hij in 2003 veroordeeld tot een heel laf fopstrafje van slechts drie(!) jaar. Omdat verkrachters ook in België eigenlijk zielige slachtoffers zijn die kennelijk juist moeten worden beloond voor hun daden werd hij na een jaar(!) alweer vrij gelaten. Waarschijnlijk wil de progressieve elite ook in België graag in de progressieve deugmedia kunnen roepen dat het “fantastisch gaat met de samenleving omdat de cellen leegstaan”, zoals diezelfde progressieve elite dat zo graag doet in Nederlandse deugmedia.
De veroordeelde verkrachter had zijn leven dus nog niet gebeterd na dat laffe jaartje cel, heel gek, en in 2006 werd hij wéér veroordeeld voor verkrachting. Wederom kreeg hij een laf fopstrafje, want je moet gevaarlijke verkrachters natuurlijk zoveel mogelijk kansen geven zodat de samenleving zoveel mogelijk gevaar loopt en de burger, die zichzelf niet eens mag verdedigen, zoveel mogelijk slachtoffer wordt van de maakbare progressieve samenleving. Hij werd veroordeeld tot slechts zes(!) jaar. Maar hij moest wel de resterende jaren van zijn eerdere fopstrafje uitzitten, en hij zou daarna nog vijf jaar voorwaardelijk vrij blijven. Zei de rechter.
In de praktijk betekende dit dat de recidiverend verkrachter die al één kans had verprutst na nog geen vier(!) jaar alweer op vrije voeten was om nóg een kans te krijgen. Nogmaals, de bedoeling van de kromstaat is niet de burger beschermen, de bedoeling van de kromstaat is het Grote Sociale Experiment doorzetten en onschuldige burgers laten boeten voor hun gemene gedrag waardoor mensen zomaar, zonder hun eigen schuld, gevaarlijke verkrachter worden en dus eigenlijk slachtoffer zijn van de maatschappij.
In 2015 schoof de vrijgelaten gevaarlijke verkrachter een briefje onder de deur van zijn benedenbuurvrouw, diergeneeskundestudente Louise Lavergne. Of zij misschien zin had in seks met de meer dan 30 jaar oudere Patrick Vanderlinden. Dat had zij uiteraard niet. Alleen, toen Louise haar deur opende om hem dat te vertellen stond hij poedelnaakt voor haar.
Dus probeerde Louise aangifte te doen bij de politie in Luik. Naief als Louise was had ze nog vertrouwen in de rechtstaat en ging zij er vanuit dat politie en justitie er waren om haar te beschermen tegen de monsters en maniakken. Maar de politie in Luik nam geen aangifte op, alleen een ‘melding voor in het interne systeem’. Verder deed de politie in Luik helemaal NIETS met die melding (het lijkt de politie in het Nederlandse Hoorn wel).
Louise kreeg geen bescherming, de politie deed geen onderzoek, niks. De politie in Luik verklaarde Louise effectief vogelvrij. Precies wat je mag verwachten van een kromstaat.
Had de politie wél iets gedaan dan had de politie geweten dat de bovenbuurman van Louise een meerdere malen veroordeelde verkrachter was die bovendien, het was toen nog 2015, slechts voorwaardelijk vrij was. De politie had de man dan kunnen oppakken en Louise kunnen waarschuwen, misschien zelfs wel kunnen beschermen, al gaat het beschermen van onschuldige, weerloze burgers tegen gevaarlijke verkrachtende loslopende beesten natuurlijk ook wel heel erg ver in het linkse paradijs sinds 1968.
Nu is Louise dood. Afgeslacht door een vrij rondlopende gek. Ook Louise is slachtoffer geworden van het knettergekke sociale experiment van de progressieve en maakbare ‘beschaving’. Het zoveelste slachtoffer. Eén van de jaarlijkse ‘ingecalculeerde’ slachtoffers van een door- en door- en doorgerot systeem. Een systeem waar zieke, ongeneeslijke monsters, waarvan iedereen kan weten dat ze nooit zullen veranderen, steeds maar weer een nieuwe kans krijgen nadat ze zijn ‘verpleegd’ en ‘verzorgd’ en geknuffeld en over hun bol geaaid door lieve blonde psychologes en sociotherapeuten die niet zelden ook nog een seksuele relatie aangaan met die lieve verkrachter, omdat de architecten van het zieke, door- en door- en doorgerotte systeem weigeren in te zien dat slechte mensen gewoon slecht zijn en gevaarlijke mensen gewoon gevaarlijk. Maar niet ‘ziek’, dus ook niet ‘te genezen’. Laat staan te ‘veranderen’.
De architecten, daderknuffelaars, van deze kromstaat kennen één dogma: ‘Slechte mensen bestaan niet, de mens wordt slecht gemaakt door zijn omstandigheden’. En zolang dit dogma nog bestaat blijft ook die doorgerotte kromstaat bestaan.
In een échte rechtsstaat worden burgers adequaat beschermd tegen (bewezen) gevaarlijke gekken. In de kromstaat van Nederland en België niet. Daar zijn de gevaarlijke gekken het slachtoffer (‘boosheid is immers ook maar onmacht’) en mag de maatschappij, de dader, daarvoor boeten. Elke dag weer.
Uw dochters, vrouwen en moeders zijn niets meer dan pionnen die mogen worden geofferd op het schaakbord van ‘mensenrechten’, ‘beschaving’ en ‘maakbaarheid’. Uw kinderen zijn een ‘ingecalculeerd’ risico voor een ‘rechtstaat’ die ‘we’ met z’n allen ‘hebben afgesproken’. Al is er helemaal niemand die zich een dergelijke afspraak kan herinneren.
Het bloed van heel veel onschuldige burgers kleeft aan heel veel schuldige handen. Dit is een prijs waarvan wordt verwacht dat u die betaalt. Wie daarop kritiek levert is een ‘fascist’ en wil terug naar ‘de tijd dat mensen door het volk konden worden gelyncht’. Wie daar kritiek op heeft mag zich bij Jeroen Pauw moreel komen verantwoorden want ‘het is maar één incidentje’ door ‘één loslopende gek’. Wie kritiek heeft op dit zieke beleid moet worden gedemoniseerd en mag ‘nieuwe Hitler’ worden genoemd. Wie kritiek heeft op dit beleid wordt door de NOS,Nieuwsuur, NPO en couranten ‘extreem-rechts’ genoemd. Wie kritiek heeft op het beleid dat verantwoordelijk is voor voor zoveel onschuldige slachtoffers moet kortom kapot,
Het is maar dat u het weet, als straks úw dochter slachtoffer is van de maakbare samenleving der eeuwige kansen waarin geen daders bestaan maar alleen slachtoffers van ‘de omstandigheden’. Misschien is uw dochter straks wel slachtoffer van deze zelfde Patrick Vanderlinden uit Luik. Want hij gaat ongetwijfeld gewoon wéér een kans krijgen en loopt ongetwijfeld over een paar jaar gewoon wéér vrij rond op straat. Klaar voor het zoveelste ‘incidentje’.
Veel succes verder met vertrouwen op de ‘rechtsstaat’.
Bron (Blendle-link).
