Wat een fantastisch interview in de Volkskrant met feministisch icoon Fay Weldon (86)! Weldon vindt hedendaagse feministen hysterisch, met die slachtofferrol waar ze telkens maar weer inkruipen. Over #MeToo zegt ze: “Bij #MeToo zien we dat vrouwen mannen gaan aanklagen voor wat uiteindelijk biologie is: evolutionair is het zo gekomen dat mannen houden van de billen en de borsten van vrouwen.’ Als interviewer Marco Visscher tegenwerpt dat mannen daar toch niet zomaar aan mogen zitten, zegt ze: ‘Klopt. Dus als ze dat tegen je wil doen, moet je ze een klap in hun gezicht geven.”
Kijk, dat zijn nog eens teksten! In Nederland kunnen klaagvrouwen als Joyce Roodnat en Alma Mathijsen er een voorbeeld aan nemen. Niet een bepotelende Claude Lanzmann of een vriendje van je af kunnen slaan maar wel decennia later de zielige slachtofferrol uitmelken. “Pure tirannie,” noemt Weldon het later in het interview. Maar eerst kwam deze vraag: “Er verzorgd en aantrekkelijk uitzien is toch geen uitnodiging om te worden lastiggevallen?” “Ah,” antwoordt ze, “Ik merk dat u correct bent afgericht; het is de vrouwen in Nederland goed gelukt om van mannen als u feministen te maken. Kijk, als we mannen en vrouwen bij elkaar brengen – in de samenleving, op de werkvloer – kun je niet verwachten dat er geen seksuele spanningen zullen ontstaan. Je kunt wel met hoogdravende woorden een einde bepleiten aan het seksisme en je kunt vast een hoop mensen achter zo’n leuze scharen, maar zo’n doel kun je nooit bereiken. Het lukt al helemaal niet door je eenzijdige, zielige verhaaltje op social media te delen met een hashtag erbij. Dat is juist ontzettend passief.”
Bam! Vergelijk dat eens met de teksten van een paar NRC-deugmannen afgelopen vrijdag. Ron Rijghard (redacteur theater) in een artikel over komiek Louise C.K.: “De naar buiten tredende vrouwen brengen een proces van broodnodige bewustwording op gang. Hun spreken zorgt ervoor dat de bij veel mannen diep gewortelde misogynie openlijk wordt bestreden. Dat beroemdheden worden aangeklaagd legt ook maar het topje bloot van een mannelijke mentaliteit die overal ter wereld vrouwen in problemen brengt. Wat ik beschrijf is slechts een neveneffect van dit proces van purificatie .”
Niet te geloven, zo’n tekst. En filmrecensent André Waardenburg: “The Deuce [een film] zit vol misogyne, schrijnende scènes waarin vrouwen slecht behandeld worden en geweld wordt aangedaan. Zij worden niet als volwaardig gezien, hebben geen rechten en dienen slechts als melkkoe, met hun vlees als koopwaar.”
Er is op de redactie natuurlijk weer een mailtje rondgegaan over de ‘diep gewortelde misogynie’. Onder ons gezegd: mannen als Rukhard en Waardenburg zijn stiekem het ergst. Voor de bühne deugen, thuis onderdanig kletsen, buitenshuis als een Francisco van Jole linkse meisjes proberen te naaien, en tussendoor: rukken op de verkrachtingsfantasieën die zich opdringen, door al die hielenlikkerij. Vertrouw ze niet, de huichelaars. Nee, dan die Fay Weldon!
Ook ik dacht even: nou, nou, nou, dat #MeToo-gebeuren heeft toch ook wel veel misstanden aan het licht gebracht? Maar het is duidelijk: ik ben afgericht, gedomesticeerd, gedrild, door de dames in ons land. Veel te veel empathie! Fay Weldon zegt het: “Het feminisme was een ongekend snelle revolutie. Feministen gingen de strijd aan om de verschillen tussen de seksen weg te nemen. Uiteraard wonnen ze die strijd, want vrouwen zijn nu eenmaal beter in praten. Zo hebben ze de man weten te ketenen.”
De man is geketend! Verdomd als het niet waar is. Deze Fay Weldon doet ons het licht zien. En het doet denken aan de laatste zinnen in het beroemde Communistisch Manifest van Marx en Engels uit 1848. Marx en Engels spraken daarin over proletariërs, maar dat kan een beetje aangepast worden. “De mannen hebben daarbij niets dan ketenen te verliezen. Zij hebben een wereld te winnen. Mannen aller landen, verenigt U!“
De vrouw heeft altijd de belangrijkste macht gehad, de seksuele macht, en de man compenseerde dat met zijn fysieke macht en denkkracht, in het economische, culturele en politieke domein. Maar door het feminisme heeft de man op alle terreinen macht moeten afstaan waardoor de balans is verdwenen. De vrouwen hebben gewonnen! Fay Weldon zegt het zelf! Tijd voor een revolutie dus, we moeten de macht terugveroveren.
Paul Cliteur, graag een strijdplan, Mark en Thierry, gaarne dat vrouwenkiesrecht afschaffen, om mee te beginnen. Het is als hoofdpersoon François zegt in Houellebecqs Onderworpen: “Ik ben er eigenlijk nooit van overtuigd geweest dat het zo’n goed idee was dat vrouwen konden stemmen, dezelfde studies konden volgen als mannen, dezelfde beroepen konden gaan uitoefenen enzovoort. We zijn er wel aan gewend geraakt, maar is het in wezen een goed idee?” Nee dus. Fay Weldon zegt het zelf. Mannen aller landen, verenigt U!
Deze column werd eerder hier gepubliceerd.
