Sap. Pechtold. Roemer. Zure koppen bij de interruptiemicrofoon tegenover het fruitige bruidspaar, Didi en Mark. Met hun wanlijners. Met hun vingertjes. Het zal je beroep maar zijn, alles afkraken wat niet van jou is. Ik zal wel de enige zijn die tevreden is met de paringsdans van Didi en Mark. Maar dat komt omdat ik VVD’er onder de PvdA’ers ben, fan van Mark, ondanks alles. Fan van Didi.
Maar ook als je dat (verstands)huwelijk niet ziet zitten, kun je de twee verliefden even de tijd geven. Niet direct in je verzuurde modes springen. Het is namelijk erg duidelijk dat Sap en Pechtold graag bruidsmeisje waren geworden.
D66 en GroenLinks zijn bij uitstek aanplakpartijen. Die zouden dit akkoord precies zo tekenen. Misschien dat er nog zo’n Pechtoldiaans zinnetje in het regeerakkoord zou staan als ‘Hup Europa’, maar meer zal het niet zijn. En Sap had een plaatje van een windmolen in het akkoord mogen plakken. Soit.
Pechtold vind ik de ergste. Dat snaveltje. Dat minzame glimlachje. Vreselijk ventje. Ik durf te wedden dat hij dat ook thuis doet. Dat hij klaagt over de diepte van het kuiltje jus in zijn stamppot. ‘Die zou 3% zijn.’ Ik hoorde dat hij ook via de voorzitter spreekt als hij de mayonaise wil.
Dit (verstands)huwelijk is het ergste dat hem kan overkomen. Het toont de overbodigheid van D66 aan. Dat ze hem niet nodig hebben. Hij had zo graag aanwijzingen gegeven, terwijl Didi en Mark de liefde bedrijven. Maar hij mag niet. Weer vier jaar met je verongelijkte vergezichten aan de interruptiemicrofoon staan. Dat valt niet mee.
Maar dat heb ik bij Alexander al langer. Dat ik nu ook tegen mijn televisie schreeuw als Jolande Sap iets zegt, is nieuw. Het gaat me niet eens over wat ze zegt, maar hoe ze het zegt. Met die ingestudeerde wanlijners, die ongetwijfeld van de briljante Jesse Klaver komen.
GroenLinks. Met z’n vieren komen ze in één Toyota Prius naar de Kamer. (Ja, die uitdrukking heb ik gejat, maar ik weet niet meer van wie). En dan gaan ze zitten, alsof ze heel Nederland vertegenwoordigen. Vingertje omhoog. Stekkertje erin. En maar zeuren. Met je VIER ZETELS!!
Alla. Het zal Didi en Mark worst wezen. Ze hoeven straks nog langs één zuur station – de koningin- en dan kunnen ze knutselen, figuurzagen en macrameeën aan hun droomploeg voor een droomland. Ik sta volledig achter ze.
Het enige is die slogan: solide en sociaal… Nee. Die wordt het niet. Laat mij één suggestie doen voor een motto van dit kabinet: Hatseflats! Daar kan niemand tegen zijn.
Marcel Duyvestijn is VVD’er onder de PvdA’ers en een gelukkig man derhalve. www.liefdevollid.nl
