Michael Heemels was in juni 2011 een van de tien PVV-ers die de Limburgse Staten binnenstapten. Een aardige en aantrekkelijke jongeman die vrijwel meteen in een wereld vol conflicten kwam. De PVV was bij de verkiezingen voor de provinciale staten onder leiding van Laurence Stassen de grootste partij geworden en was een coalitie aangegaan met CDA en VVD, waarbij anders dan in het kabinet Rutte I ook PVV-ers zitting hadden. De PVV leverde twee gedeputeerden: Theo Krebber en Antoine Jansen. Krebbers – een gepensioneerde huisarts – en Janssen – oud-politieman – ontpopten zich als goede en gematigde bestuurders, die meer te dochten hadden van hun eigen fractie dan van de oppositie in de Provinciale Staten. Wilders vond de twee gedeputeerden veel te gematigd. ‘Het lijken wel D66-ers’ placht hij te zeggen.
Fractievoorzitster Laurence Stassen bleef het CDA beschuldigen van vriendjespolitiek. Harm Urenga, gepensioneerd ingenieur van orthordox-christelijke huize, kreeg daar genoeg van en stapte al snel op. Hij maakte een half jaar later, in januari 2012, bekend dat de PVV-er Cor Bosman het Turkse Statenlid Öztürk (zit tegenwoordig van de groep Kuzu/Öztürk in de Tweede Kamer) in een email aan alle fractieleden had aangeduid als: ‘een stuk uitgekotst halalvlees, gemaakt van Turks varken’. Toen dat naar buiten kwam moest Bosman opstappen, maar hij stelde zijn zetel niet ter beschikking.
Dit alles speelde zich af in januari 2012 en het maakte de verhoudingen in de Provinciale Staten van Limburg er niet beter op. De zaak explodeerde toen de twee PVV gedeputeerden die aanvankelijk besloten hadden om de Turkse president Gül niet te ontvangen omdat deze Geert Wilders beledigd had, op dat besluit terugkwamen en – tegen de uitdrukkelijke wens van Laurence Stassen – besloten de Turkse president Gül, die op staatsbezoek in Nederland was, toch te ontvangen op het provinciehuis in Limburg. Gedeputeerde Krebber zei ‘Als Hare Majesteit met een gast naar ons toekomt, is haar gast ook onze gast en zijn wij daarbij.’
De berichten dat Krebber en Janssen niet zouden gaan omdat PVV-leider Geert Wilders dat niet wilde, klopten volgens Krebber niet. ‘Geen sprake van.’ En inderdaad, Wilders had zich in deze kwestie op de vlakte gehouden. Hij had alleen een sms gestuurd: ‘Gül is geen vriend van mij’. Maar Wilders twitterde wel ‘Turkse humor: christen-pester, koerden-mepper, hamas-vriend en islamist Gul klaagt over intolerantie.#gulstayhome.’
Zoveel dualisme was van het goede teveel: het CDA Limburg liet de coalitie klappen. Dat gebeurde een dag voordat Wilders zijn gedoogsteun aan Rutte I introk, op 21 april 2012.
Niet lang daarna hield ook Laurence Stassen het in Limburg voor gezien. In juni trok zij zich terug als fractievoorzitster in de Limburgse Staten omdat zij fractievoorzitter werd van de PVV fractie in het Europees Parlement. Michael Heemels volgde haar op. Als gewoon fractielid had hij zichzelf als zijn eigen fractie-assistent benoemd, maar ook met dit dubbele inkomen van 57.000 per jaar viel het leven hem zwaar.
Heemels schreef aan Wilders dat hij meer inkomen nodig had. En hij stelde ook een creatieve oplossing voor: als hij woordvoerder van Wilders zou kunnen worden en tegelijkertijd fractievoorzitter zou blijven dan zouden twee problemen tegelijk opgelost worden: Heemels zou wat meer financiële armslag krijgen en de lijnen tussen Wilders en de Limburgse PVV fractie zouden korter worden. Het leek Geert Wilders een uitstekend idee (of misschien dorst hij geen nee te zeggen, want als Heemels ook nog zou vertrekken hield hij niemand meer over).
Hij was nu de rechterhand van Wilders, hij was de baas van de PVV fractie, hij werd ook penningmeester van de fractie en hij was zijn eigen fractie-assistent. Kortom, precies zoals Martin Bosma zich de ideale partijstructuur had voorgesteld. Bosma schreef in ‘De schijn-elite van de valse munters’:
‘Je hoort vaak zeggen: “Die Wilders heeft het helemaal alleen voor het zeggen in die partij.” Dat klopt – en het scheelt een hoop gedonder.’
Inmiddels is bekend gemaakt dat Heemels bovenop die 57.000 per jaar en het salaris van een voorlichter op het Binnenhof, ook nog een slordige 175.000 euro van het belastinggeld van Henk en Ingrid heeft doorgesluisd naar Gall & Gall en naar zijn drugdealer. Ook zijn advocaat heeft hij betaald uit publieke middelen.
Maar toch heeft Martin Bosma gelijk: in de peilingen is Wilders weer omhoog gegaan. Henk en Ingrid denken vast dat meneer Wilders hier helemaal niks van wist.
