Het is eigenlijk opvallend dat de PVV nog geen Kamervragen heeft ingediend. Of het kabinet op de hoogte is van de politieke weerstand in de Verenigde Staten tegen de komst van ’s werelds grootste anti-moslimhitser. Of het kabinet deze weerstand niet, net als de PVV, op grond van de vrijheid van meningsuiting ten sterkste afkeurt. Of het kabinet niet zou willen overwegen in het licht van de huidige situatie de Amerikaanse ambassadeur op het matje te roepen en, indien nodig, het land uit te zetten? Iets zegt me dat, als het niet de Verenigde Staten waren geweest waar dit speelde maar een land waar overwegend moslims wonen, die kamervragen er allang hadden gelegen. Met ronkend persbericht vol uitroeptekens. En een rood aangelopen verontwaardigingstweet.
Het zou natuurlijk ook bezopen zijn, als Wilders zijn verhaal niet zou kunnen doen in de Verenigde Staten van Amerika, waar knetterrechts met een factor vijf knotsgekker is dan de hardst doorgedraaide #pvvop1-anonymicus die je in dit kleine kikkerland maar kan vinden.
Laten we wel wezen: in een land waar de hondsdollen voor veel geld advertentieruimte op stadsbussen huren om de indruk te wekken dat moslims vinden dat de Islam draait om het doden van Joden, kan een geblondeerde angstprediker uit Venlo niet zoveel ellende meer aanrichten. Geef de man bed, bad, brood en een bos bloemen, laat hem zijn grijze plaat afdraaien, en ga over tot de orde van de dag.
Misschien zouden we dat in Nederland ook weer eens wat vaker moeten doen, als er iemand een prediker uit een ver land uitnodigt die misschien wel allerlei zaken gaat debiteren waar we hier niet primair op zitten te wachten. Eerder dit jaar was er rumoer over de ‘Jihadgala’s’ in Rijswijk en Utrecht, deze week was er weer gedoe over een radicale imam die is uitgenodigd in Eindhoven.
De ophef is niets minder dan naakte hypocrisie: dezelfde mensen die vooraan staan om de vrije meningsuiting te verdedigen van iemand die belooft te gaan regelen dat het aantal moslims in Nederland zal verminderen, roepen om het hardst bij iedere imam die uitgenodigd wordt dat het een schande is dat de man in dit land zijn woord mag verkondigen.
Ik stel voor dat we in het vervolg één lijn trekken, en dat die lijn is dat iedere gek die niet voor haatzaaien, terreur of oorlogsmisdaden veroordeeld is, hier in Nederland zijn verhaal mag doen, hoe middeleeuws, angstig, treurig, of gevaarlijk we zijn woorden ook mogen vinden.
Ik stel ook voor dat ons ministerie zich zéér terughoudend opstelt in het weigeren van visa van door legale organisaties uitgenodigde sprekers van buiten Schengen, en al helemaal niet onder druk van de publieke opinie een gegeven visum bij nader inzien toch maar intrekt, zoals rondom het Jihadgala in Rijswijk gebeurde. Het angstzweterige gedraai van Koenders had toch een beetje iets van een farce.
Dit betekent niet dat we maar een oogje toe moeten knijpen als er in Nederland haat gezaaid wordt, of als sprekers aanzetten tot geweld. Veeleer betekent het dat we organisaties in Nederland a priori het vertrouwen geven om een evenement op poten te zetten, en hen nadien – en slechts nadien – beoordelen op wat er al dan niet aan onverkwikkelijks gebeurd is. Inderdaad: zoals een rechtsstaat betaamt.
Het consequent blijven geven van vertrouwen hoort bij de vrijheid van meningsuiting zoals die momenteel in onze wet staat. Zonder dat vertrouwen, en met die voortdurende roep van rechts om mensen hun podium te ontzeggen, is en blijft er slechts sprake van recht op goedgekeurde meningsuiting door een soort incrowd, en is van echte vrijheid van meningsuiting voor iedereen de facto geen sprake.
Een beetje meer geloof in de veerkracht van onze samenleving kan bovendien soms ook geen kwaad: als Nederland sterk genoeg is om de rabiate vreemdelingenhaat die Wilders her en der ontketent te hanteren, kunnen de incidentele middeleeuwse preken van een paar oerconservatieve korangeleerden er prima bij.
