Deze rant is gebaseerd op dit aandoenlijke en zeer ter zake doende artikel op RTLZ.
“Een leukere wereld begint op het werk. Wat doet jouw werkgever voor de buurt, het klimaat en gewoonweg voor het eigen personeel? Ga eens op de koffie om te kletsen over een onderwerp naar keuze: hogere lonen (deze bazen namen al maatregelen), zonnepanelen op het dak of een werkplek voor een vluchteling. De baas luistert misschien nóg beter als je met een hele groep jonkies een voorstel schrijft.”
Je ‘baas’ is hoogstwaarschijnlijk ofwel een ondernemer die eigenaar is van het bedrijf waar jij –mag– werken ofwel een chef in dienst van dat bedrijf. In beide gevallen betekent dit dat ze hun werk doen voor precies één reden: winst. Nu ben jij een millennial, en daarom geloof jij nog dat je ‘werken echt niet voor het geld doet’, maar je baas is géén millennial (godzijdank) en die werkt dus wel gewoon voor het geld.
Geld, winst, macht, dat zijn de zaken waarin je baas is geïnteresseerd. Hogere lonen, zonnepanelen op het dak (LOL! WTF?) of ‘een werkplek voor een vluchteling’ (kreun) kosten alleen maar geld en zorgen dus voor verlies, het tegenovergestelde van winst. Al die leuke doldwaze naïeve millennial dwaalfilosofietjes waarover jij met je baas even gezellig wilt gaan kletsen, ongetwijfeld in die baas zijn eigen tijd, kosten je baas geld omdat het tijd kost en leveren je baas ook nog eens helemaal niets op. Het laatste wat een baas van zijn personeel wil horen zijn dan ook totaal irreële zweeffantasietjes van lekkergekkehippe millennials die verder helemaal niets kunnen behalve kostbare tijd opvreten. Het allerlaatste wat je baas wil is dergelijke haaks op de werkelijkheid staande snowflakes-onzin van een 20 jarige stagiaire horen. Snotneus.
“Vrijwilliger zijn, dat hoeft tegenwoordig helemaal niet meer elke zaterdag op een vast tijdstip. Bij veel nieuwe organisaties kun je ook zelf aangeven wanneer je kunt en wat je graag zou willen doen. Bij Nederland Cares bijvoorbeeld. Wil je in je eigen buurt meer doen, dan kan dat via platforms als wehelpen.nl en (in Amsterdam) Burennetwerk.nl. Heb je geen tijd voor offline bezoekjes, dan zijn er ook online platforms als Open Embassy. Een website waarop je de vragen van statushouders over Nederland online kunt beantwoorden.”
Vrijwilliger worden is leuk, voor mensen die een uitkering hebben of door pech gebonden zijn aan mantelzorg danwel hun kinderen voor dag en dauw naar de hockey moeten carpoolen. Vrijwilliger zijn is echter beslist niet leuk als je de hele week moet werken voor je geld (bijvoorbeeld onder een baas die steeds maar weer geen koffie met je wil drinken) en je de avonduren en het weekend ook nog wilt besteden aan een béétje quality me-time al dan niet met veel drugs en alcohol om die herinneringen aan dat achterlijke gejammer van die kutmillennials op je werk de hele week te kunnen verdringen.
En dan nog: als je al vrijwilliger wordt, ga dan iets doen wat je zélf leuk vindt, niet iets waardoor millennials enthousiast worden omdat ze daarmee wéér een manier hebben ontdekt om zichzelf te kunnen verheffen op het oneindige deugpodium der likes. Misschien is het wassen van bejaardenkonten leuk om eens mee te beginnen? Klinkt natuurlijk lang zo lekker niet als ‘online vrijwillig zijn bij open embassy’ of ‘vragen beantwoorden voor statushouders’ maar het is in elk geval én nuttig én vormend voor adolescenten die met hun 20+ jaar levenservaring maar blijven vinden dat ze de waarheid en wijsheid in pacht hebben terwijl die waarheid en wijsheid neerkomt op de essentie van een volgescheten bejaardenluier.
“Kijk je naar al die websites en denk je: meh, dat kan ik beter! Dan kun je natuurlijk ook je eigen toko uit de grond stampen. Evelien Holsken richtte bijvoorbeeld een stichting tegen kinderprostitutie op. De 32-jarige Renee Frissen zit achter het eerder genoemde Open Embassy.
De broeders van brouwerij La Trappe maken in hun klooster naast bier ook nog superduurzaam kaas, brood en chocolade. En die Tony Chocolonely-reep uit je kerstpakket is ook gewoon een bedenksel van een journalist met veranderingsdrang.“
Hahahaha, een eigen toko zonder winstmodel oprichten! Ja, dan ben je inderdaad een baas die tijd heeft om naar het zelfhatende gejammer van zijn millennialstagiaires te luisteren. Het idee van ‘een eigen toko’ oprichten is dat je er winst mee maakt. Je weet wel: omzet minus de kosten voor millennials die met hun afgeronde studie literatuurwetenschappen een goede baan met leidinggevende functie eisen.
Inderdaad, keiharde kapitalistisch winst. Stinkend bloedgeld, producten die dubbel zo veel opleveren als het door zielige kinderhandjes in Bangladesh wordt gefabriceerd. Het schaamteloos verkopen van zakken lucht en leugens, precies wat hipsters doen, je weet wel, die mensen die jou de hele dag liken omdat je weer zo’n mooie foto van jezelf hebt gemaakt met kek filtertje. Dat werk. Dát is een eigen toko opzetten. Want hee, iemand moet het allemaal betalen. Iemand moet de economie draaiende houden. Iemand moet dingen maken die millennials weer kunnen gebruiken om een lauwerkrans van te punniken die ze op een Podium van Deug in de Rode Hoed bij elkaar in de bips frommelen. Of dacht je serieus dat het geven van een werkplek aan vluchtelingen, het plaatsen van zonnepanelen en het uitkeren van hoge lonen een businessmodel was?
“Ben je niet echt een ondernemer, maar wil je wel op een andere manier bijdragen dan je nu doet? Velen gingen je voor. Zoals de 33-jarige Claire Tange, die eerst met veel plezier in de Londense City werkte en nu op de centen let van de groene startup Fastned. Deze man werkte eerst bij Deloitte en werkt nu in een bio-winkel. Maar je kan ook binnen het bedrijf een toffe overstap maken: zo werd Benoit LeGrand vorig jaar fintechbaas bij ING en zorgt hij ervoor dat de bank meegaat met zijn tijd.”
Ben je niet echt een loonslaaf die met een studie UvA-master-journalistiek alsnog helemaal niets kan op de redactie van de Elle of bij de NPO-radio? Overweeg dan een carriere-switch. Velen gingen je voor. Zoals de 22-jarige Sterre die nu als escortgirl sloten met geld verdient. Of de 19-jarige Haro die graag wilde doorbreken als romancier maar nu een drugskartel runt in de buurt van de Rotterdamse haven. En denk ook eens aan omscholen naar leuke beroepen als: kapster, huisvrouw, bijstandsmoeder, crackhoer in een methadonprogramma of dodelijk slachtoffer van huiselijk geweld.
“Zielig he, die eenzame ouderen. Maar hoe zit het eigenlijk met jouw oma? Oh ja. Jonge ondernemer Wilbert van de Kamp bedacht voor de drukbezette millennial de app OmaPost, zodat je gemakkelijk een offline foto-kaartje kan sturen via je telefoon.”
Heb je er eigenlijk wel eens bij stilgestaan dat oma he-le-maal niet op je zit te wachten? Oma zegt wel steeds dat ze van haar kleinkind houdt, maar oma vindt jou eigenlijk gewoon een ontzettend vermoeiende zeikhoer, weet je dat? Met je egocentrische geblaat en gemekker over ‘een betere wereld’ telkens terwijl je nog geen geeneens een fractie van de wereld hebt gezien zoals oma dat al wel heeft. En je obvious gehengel naar complimentjes en omadropjes door te vertellen over je ‘online vrijwilligerswerk’ en ‘kopjes koffie drinken met de baas’ terwijl oma ook wel snapt dat die baas gewoon in je broekje wil en geen ene fuck geeft om zonnepanelen.
Besef je eigenlijk wel dat oma nu op haar 88ste alsnog eierstokkanker heeft gekregen doordat jij de hele tijd offline kaartjes stuurt terwijl oma alweer jaren, dankzij MAX en Henkie Krol, op het internet Geenstijl zit te F5’en? Ja, daar krijgt oma dus eierstokkanker van ja. En suiker. En tia’s. En daarom is oma nu net zo seniel geworden als opa Jan Terlouw. En daarom hangt er steeds een veter uit oma’s brievenbus terwijl oma op drie hoog in een aanleunwoning woont. Daarom.
En dat is allemaal jouw schuld, eeuwige burnoutbakvis dat je er bent. Dom wicht. Kwartjeshoer. Toen oma jouw leeftijd had lag oma gewoon te krikken met ome Aard in de aardappelkelder en toen ome Aard naar de Arbeitseinsatz moest heeft oma in haar eentje met haar blote handen heel Dresden weer staan opbouwen na het bombardement, samen met Miep Gies. Zonder voedselbonnen. En toen moest ze nog haar negen kinderen krijgen, waarvan twee van haar baas, die ook altijd ‘koffie wilde drinken’, maar in die tijd hadden oma’s nog niet de keuze om ‘nee’ te #zeghet’en via twitter.
Met je zalvende vroegoude sociohulpverlenerstoontje en je hoogbejaarde doorgetrutte DWDD-burgermansfatsoen waardoor oma gewoon niet meer kan wáchten tot die bejaardenholocaust van Edith Schippers eindelijk eens wordt doorgevoerd.
Een OmaPost-app! Hou op nu met oma hoor! Oma heeft veel meegemaakt, inclusief de jaren ’80 dus dan weet je het wel, maar ook oma heeft grenzen. Nou popje, als je nog een beetje weet hoe boos oma was toen bleek dat die oud-politicus, die altijd zo voor gekozen burgemeesters en democratische verandering was en nu zijn zakken vult als baas van de oma-ziekenzorgverzekering, helemaal geen nieuwe heup voor 100 procent wilde vergoeden omdat ‘de voorwaarden waren veranderd’ dan weet je hoe boos oma straks gaat worden als ze godverdomme voor de zesde keer in één week een offline kaartje krijgt met die dooie nietszeggende volstrekt inwisselbare bloedarmoedeteksten van haar blaartrekkende kleinkind.
“Maak je je zorgen over de toestand van vluchtelingen? Dan is een kleine donatie aan Stichting Vluchteling natuurlijk een kleine moeite. Hetzelfde geldt voor natuur-issues, armoede bij Nederlandse gezinnen of de toestand van varkens; je kunt het zo gek niet verzinnen, er is wel een stichting voor opgericht. Vertrouw je al die ngo’s niet met je geld, dan kun je ook gaan voor een bedrijf als de 1%-Club, waarbij je zelf kunt kiezen welk project jouw centen verdient.
Goede journalistiek is overigens ook best belangrijk, dus zo’n ouderwets krantenabonnement is misschien zo gek nog niet. Comedian John Oliver legt hier uit waarom.”
Hohoho, dat gaat zomaar niet jongedame! Je mag dan misschien nog niet ontmaagd zijn omdat je steeds niet durfde te neuken nadat je die door die millennial die zo bang is voor de pil geschreven zelfingenomen egolongreads op De Correspondent hebt gelezen, dat wil nog niet zeggen dat je zomaar van het middelmatige millennial-deugpadje mag afwijken, is het wel?
Als we in Nederland gaan doneren dan verzinnen we éérst een actie waarin het ego van de donateur centraal staat. Het Glazen Huis is daarvan een heel mooi en leerzaam voorbeeld waar we allemaal voor betalen. Beter is het als je dan ook nog eens iemand kunt vinden waar iedereen medelijden mee heeft. Je oma met bloedkanker bijvoorbeeld. Of je baas die met jou moet werken en geeneens koffie lust en jou alleen maar in dienst heeft genomen omdat hij dan subsidie kreeg voor het in dienst nemen van vrouwen/zwarten/joden/transgenders/homo’s/millennials/roodharigen/andere dingen die zijn opgelegd door de deugmaffia en overige policor shit wat is komen overwaaien uit Scandinavië. Pas dán kun je gaan doneren. Niet teveel natuurlijk, want het gaat heus niet écht om geld overmaken, het gaat om jezelf goed voelen. Alleen als anderen doneren, dan moét het veel geld zijn natuurlijk, dan wel. Als jij doneert niet. Want jij leeft ook niet gratis en eigenlijk is het stiekem best lekker om geld te hebben. Sterker nog: niks zo heerlijk als egoïsme en winst, veel winst. Hee, man, Jezus Christus in een Trabant, het lijkt potjandorie wel alsof je op je baas begint te lijken! Snel, bedenk een doldwaze maar ludieke actie, bezet wat universiteitsvastgoed, en trek binnen die moderne aflaat!
Toettoet, ringring, mekkermekker, aan de kant voor de deugkaravaan! Nieuwe ronde nieuwe kansen!
Verder: ‘goede journalistiek’ en ‘krantenabonnement’ in één zin, OMG! HAHAHAHAHAHAHA! Wie is John Oliver trouwens? Dat lijkt wel een comedian met talent, dus dat zal wel geen Nederlander zijn.
“Mijn hemel, echt? Ja echt. Want we kunnen hard meer loon gebruiken in Nederland. En zeg nou zelf: een beetje meer salaris zou op jouw bankrekening ook niet misstaan, toch? Vakbonden voelen heel ouderwets en ze komen ook wel iets te vaak op voor 50-plussers en iets te weinig voor jongeren, maar juist het jonge volk kan daar verandering in brengen. Zo is daar de 26-jarige Esther Crabbendam, die de babyboomers bij FNV scherp houdt. Nog niet overtuigd? Luister dan even naar Bernie Sanders.”
Kameraden, we kunnen meer solidariteit gebruiken in Nederland. Zeg nou zelf: socialistisch graaien om er zelf beter van te worden zou best lekker zijn toch? Het communisme voelt heel ouderwets, en dat van die goelag was ook niet echt om te lachen, maar wie op de beste plek zat had toch maar mooi de beste poet. Het is dus kortom nog altijd een systeem bij uitstek waarin je de nuttige idioten van alles kunt wijsmaken terwijl je er zelf heel veel beter van wordt. Met een beetje mazzel hoef je er ook nog eens niet zoveel voor te doen en woon je voor je het weet in net zo’n mooi landhuisje als Pol Marcel Kim van Dam. Nog niet overtuigd? Luister dan even naar Jozef Stalin, de opa van Bernie Sanders.
“Op televisie zie je vaak (alleen) een hoop holle frasen, maar ze doen echt wel wat daar in Den Haag. En ze springen om jong talent; of het nu gaat om grijs bolwerk het CDA, Jesse Klaver met z’n meetups of Denk, die net een partijlid verloren is. De nieuwe partijen ter rechterzijde kunnen vast ook elke vrijwilliger gebruiken. Doen zij het allemaal niet goed? DOE HET DAN ZELF BETER.”
Wat. Een. Goed. Idee! Een politieke partij oprichten! Dat gaat heel succesvol worden want jongens jongens jongens, we zitten in de Democratie Nederland BV momenteel met een partijentekort van heb ik jou daar, laat staan dat we voldoende ego’s hebben die allemaal in draf op zoek zijn naar De Grote Wachtgeld Voedertrog der Tweede Kamer. Sowieso geldt: wil je een politiek landschap totaal versplinteren, liefst met uitsluitend partijen die elkaar helemaal de tering LPF’en dan kún je niet genoeg politieke partijen hebben. Dus kom op met die online petitie, richt op dat forum en huur in die bekende BN’ers/columnist/hoogleraar/advocaat.
Onze tip: de Nieuwe Millennial Partij (NMP), voor belastingverhoging dus tegen belastingverhoging, met nadruk op multiculturaliteit dus met een lelieblank partijbestuur en ikke eerst want Moeder Aarde.
“Oud-collega Rachel bewees in 2014 al met haar blog ikreddewereld.nl al dat je ook met kleine dingen je wereld steeds een beetje leuker te maken. Een jaar lang deed ze elke dag een kleine (en soms grote) goede daad. Van het kopen van een zonne-aandeel tot het stiekem wieden van onkruid bij je buren; iets meer doen dan ‘liken’ is zo gebeurd.”
Oud-collega Rachel bewees in 2014 al met haar blog ikreddewereld.nl dat je ook met kleine dingen je eigen ego steeds een beetje meer kunt verheffen en je door op moedermavoniveau kitscherig te deugen tot ver in nieuwe dimensies der pathetiek zo een miljoenmiljard likes per dag naar binnen trekt. Iedereen kan elke dag wel ‘een goede daad’ bedenken: een politicus demoniseren, een islamcriticus omleggen, een gratuit lijstje op RTL Z flikkeren, ‘strijden’ voor meer diversiteit in je eigen blanke OSM-wereldje, je oom Ed tijdens het kerstdiner treiteren door elke zes seconden ‘RACIST! SEKSIST!’ te roepen, Joop.nl lezen…
Je ziet, iets meer doen dan ‘liken’ is eigenlijk zo gebeurd en bedenk altijd: het gaat niet om de bestemming maar om de reis ernaartoe en de bloemetjes onderweg, ofzoiets (whatever).
Hartjes, glitters, regenbogen! Nu Imagine spelen op een piano en naar beelden van kinderlijkjes in Aleppo staren. We liken!
Dit was satire, dat kan heel kwetsend zijn, satire. Millennials zouden er een burnout of eetstoornis van kunnen krijgen wat dan gewoon weer heel grappig op zich is, maar dit terzijde. Mocht iemand te gekwetst zijn door deze nare satire dan is aangifte doen bij de politie een goede keuze. Het OM heeft immers al laten weten keihard te zullen optreden tegen online beledigingen en als je groepsgewijs via Spong (bekend van Pauw/NPO) aangifte doet, al dan niet door middel van vooraf ingevulde formulieren, maak je een een hele leuke kans de zaak nog te winnen ook, bijvoorbeeld door ‘millennials’ tot ras te laten verklaren waardoor ‘racisme’ bewezen is.
