We zitten allebei in de midlifecrisis. Eddy Terstall en ik. Zo zaten we aan de bar. Hij een tosti. Ik een uitsmijter. De schouders hingen laag. Iemand vroeg aan Eddy of hij nog een goeie film wist. Maar dat wist ie niet. Toen zwegen we een tijdje, zoals oude mannen op barkrukken zwijgen.
Vroeger waren we musketiers. We waren jong en mooi. We schreven stukken in de krant. De PvdA moest die kant op. Nee, die kant op. We trokken ze aan hun revers, die fokking politici. Verdomme. Dat zeiden we. En als ze niet luisterden, zouden we ons lidmaatschap opzeggen. Hatseflats. Dat zou ze leren, die betuttelracisten.
Zucht.
“Ik heb een mening, dus ik besta.” We schreven niet alleen de opiniepagina’s vol, we kregen ook veel uitnodigingen om in debat te gaan: “Ik zie dat u een mening hebt, wilt dat op ons politiek café vertellen?” Vaak was het een GroenLinkser die vroeg: kunt u iets onaardigs zeggen over de islam ofzo? Anders is het zo saai.
Nu Lodewijk Asscher het integratiedebat ‘naar een nieuwe fase’ wil loodsen, zag ik op Twitter de meninkjes alweer spuiten. Allemaal opgewonden standjes. Overal wijzende vingers en opengesperde Edvard Munch-schreeuwen. Een soort porno, maar dan anders.
Het ergste is dat je die debatten mee naar huis neemt. Toen ik een keer tegen mijn vrouw zei dat de islam achterlijk was, sliep ik een week op de bank. Op familiefeestjes kreeg ik een trap tegen mijn schenen. ‘Of je praat over de islam of je hebt seks. Eén van twee.’
En toch. Je wilt aandacht. Je wilt gehoord worden. Het is een verslaving. En dan had ik het nog makkelijk. Ik bereed het toetsenbord. Eddy daarentegen is een wereldberoemde filmer, die werd overal voor gevraagd en reisde van Appelscha tot Venlo om in debat te gaan.
Tien jaar later zitten we op een barkruk te praten over de midlifecrisis. Af en toe komt het langs, die integratiediscussie. Maar daarna volgt dan een vermoeide zucht. Nee. Er zijn andere dingen. We zitten in een midlifecrisis. Eddy maakt er een film over. Ik schrijf er een boek over. Daar is straks veel vraag naar. Denken wij. “We gaan die discussie over de midlifecrisis naar een volgende fase loodsen.”
Marcel Duyvestijn heeft niks tegen de islam. En al helemaal niks tegen seks. www.liefdevollid.nl
