Wat Chris Aalberts zo bijzonder maakt in het debat over de PVV is dat hij de partij een kans wil geven en ernaar streeft de partij en haar aanhang te bezien vanuit mainstream politics. Dat deed hij in zijn in de PVV-stemmers inzicht gevende boek Waarom burgers op de PVV stemmen en dat doet hij in het debat over de PVV. In het KRO-NCRV programma Debat op 2 van 13 november meende hij soms zelfs op te moeten komen voor de partij. Zijn afstandelijkheid siert hem.
Dat was ook de reden dat ik hem indertijd vroeg een exemplaar van mijn boek The Speck in Your Brother’s Eyes. Islam’s Alleged War Against the West in ontvangst te nemen, dat een reactie is op het eerder van de hand van Geert Wilders verschenen werk Marked for Death. Islam’s War Against the West and Me. Het eerste exemplaar ging toen naar mijn geachte ideologische tegenstander Peter Frans Koops.
In een opinieartikel in de Volkskrant van woensdag 20 november gaat Aalberts nader in op de samenwerking tussen Wilders en Front National leidster Marine le Pen. In acht bondig geformuleerde punten legt hij uit waarom deze samenwerking gedoemd is te mislukken. Essentie van zijn analyse is dat beiden, al of niet in combinatie met gelijkgestemden, tot niets zullen kunnen komen. Het zal hen de macht ontbreken om wat dan ook maar te realiseren van hun partijprogramma, of dat nu tegen Europa gericht is of tegen de vermeende islamisering van het Avondland.
Voordat ik nader inga op Aalberts’ analyse, wil ik een andere opinie inbrengen. Op de site van Republiek Allochtonië stelt migratieonderzoeker Flip van Dyke dat ‘de islamisering in Nederland verder weg is dan ooit’. In een ietwat rommelig opgezet betoog, waarop wel wat redactie had mogen worden gepleegd, aangaande de demografische ontwikkelingen bij moslims in Nederland, komt Van Dyke tot de conclusie dat de moslimgemeenschap in Nederland eerder krimpt dan dat hij toeneemt. De emigratie van moslims overvleugelt in termen van aantallen hun immigratie. Vooral jonge moslims verlaten het land.
Voor PVV-criticasters als ikzelf zijn de analyse van Aalberts en de cijfers van Van Dyke een steun in de rug. Ikzelf beschouw het partijprogramma van de PVV als een gevaar voor de samenleving, zou het uitgevoerd worden. Als dan een erkend commentator en analist als Aalberts stelt dat de PVV niets zal kunnen klaarmaken in het Europees Parlement is dat een goede zaak. De cijfers van Van Dyke kunnen de PVV en aanverwante partijen voor de voeten geworpen worden: de jonge moslims vertrekken en daarmee nemen de kansen op islamisering van het land af. Geen reden meer voor de partij zo alarmistisch om zich heen te slaan.
Ik help het beide heren hopen. Ze hebben namelijk beiden een ding over het hoofd gezien, iets wat niet gemakkelijk te duiden of te definiëren valt. Ondanks dat de PVV de laatste tijd negatief in het nieuws staat door onder andere het vertrek van Louis Bontes en fractiemedewerker van het eerste uur Johan Driessen (‘De PVV is een sekte’), en ondanks de ophef die er bestaat over de samenwerking tussen PVV en het antisemitische Front National, doet de Partij het nog steeds goed in de peilingen en er is geen reden om aan te namen dat die drastisch zullen gaan dalen. Ook het Front National doet het goed in de Franse peilingen.
Aalberts maakt in punt 8 van zijn artikel gewag van de onzichtbaarheid en onbekendheid van de PVV-parlementsleden in Straatsburg en hun daarom wel erg moeilijk te vervullen taak de publieke opinie te beïnvloeden. Hij zal best gelijk hebben, maar punt is niet zozeer dat we weten wie die mensen zijn, maar meer dat ze er zijn.
De PVV streeft ernaar aanwezig te zijn in politieke gremia die er toe doen. Ik verwees in een eerder analyse van het bezoek van Le Pen aan Wilders naar een citaat van de laatste: “Dit is precies waarvoor we hier zitten. Al houden we één zetel over, dit is nu eenmaal onze taak.” De PVV is een missiepartij, die het in eerste instantie niet om daadwerkelijke macht gaat. Dat geeft maar gedoe, zoals bleek uit de zo ongelukkig afgelopen gedoogsteun die de partij aan het kabinet Rutte I gaf. Nee, de partij wil niets anders dan haar anti-islam en anti-Europa boodschap verwoorden op al die plekken die er politiek toe doen. Vandaar haar afwezigheid in de gemeenteraadsverkiezingen. In de gemeentes gaat het meestal over verkeersdrempels hier en groenstroken daar. Dat levert maar gedoe op en daarmee kun je niet of nauwelijks scoren met je anti-islam en anti-Europa boodschap.
De PVV zal blij zijn met het oplopen met de emigratie van moslims uit ons land, zoals beschreven door Van Dyke. Partijideoloog Bosma zal verheugd tegen partijleider Wilders zeggen dat ze dit toch maar voor elkaar gekregen hebben zonder ooit daadwerkelijke macht gehad te hebben. Verder zullen beiden minzaam glimlachen om Aalberts’ technocratische analyse. Het gaat de PVV immers om heel andere zaken dan hij aanroert en daarom leunen partijleider en partijideoloog maar weer eens achterover, vaststellend dat haar discours van vreemdelingenhaat de gewenste effecten sorteert.
Jan Jaap de Ruiter is arabist aan Tilburg University. @JanJaapdeRuiter
