Moralisme is de laatste jaren steeds populairder geworden. Waren het eerst alleen nog de babyboomers die het publieke debat vervuilden met hun moralistische gemekker, tegenwoordig wordt het moralisme 2.0 (een haast grenzeloze, hard-core vorm van moralisme) door vrijwel de hele millennialgeneratie omarmd en, met name, uitgedragen via social media, het zogenaamde ‘vingerwapperen’. Schattingen over hoe groot het percentage van social media is dat uit louter 2.0-moralisme bestaat lopen uiteen van 40-45% tot aan maarliefst 88%.
Uit een onderzoek, uitgevoerd door een volstrekt afhankelijke linkse gesubsideerde denktank voor fopwetenschappen en overige Sociale wetenschappen blijkt dat er per seconde tussen de twaalf miljoen en vijftien miljoen virtuele vingertjes worden gewapperd en dat meer dan 99% van deze vingerwapperaars oprecht meent bij te dragen aan een betere wereld, ook al is voor dat laatste geen enkel bewijs.
Een opvallend resultaat van een ander onderzoek, dat werd uitgevoerd door studenten Culturele Antropologie en Socialistische Literatuurvergelijkende Genderstudies in Post-Koloniaal Perspectief van de Universiteit van Amsterdam, is dat met name onder NPO-medewerkers het vingerwapperen op de social media extreem hoog is. Van alle ondervraagde NPO-medewerkers gaf 100% aan zich soms niet te kunnen beheersen en, al dan niet stiekem, te vingerwapperen op social media in de baas zijn tijd. Wel moet daarbij worden aangemerkt dat veel NPO-medewerkers er eveneens van waren overtuigd dat het vingerwapperen op social media en hun daadwerkelijke functieomschrijving vrijwel met elkaar overeen kwamen, ook al was dit nooit het geval.
Omdat het moraliseren de laatste tijd zo dramatisch is toegenomen is er ook steeds vaker sprake van soms ernstige blessures aan polsgericht en wijsvinger. Onophoudelijk vingerwapperen leidt aantoonbaar tot significant meer ziekteverzuim en arbeidsuitval wat, uiteraard, ten koste gaat van de algehele arbeidsproductivieit.
Dr. Rost van Tonningen, ergonomisch expert op het gebied van pezen, vingers en kootjes, verbonden aan het Medisch Centrum Oude Pekela, luidt daarom de noodklok over de enorme stijging van vinger- en polsgewrichtblessures, met name onder millennials die werkzaam zijn bij de NPO.
“Wat vaak wordt vergeten is dat de menselijke hand niet is gemaakt voor obsessief vingerwapperen”, zo verklaart Dr. Rost van Tonningen desgevraagd. “Elke keer als de vinger wordt gewapperd komt er een enorme kracht te staan op het polsgewricht en de pezen die daar aan vast zitten. Het is een slopende manier van chronische schade die wordt aangebracht aan het lichaam, want je merkt het pas als alles helemaal is versleten en je hand voorgoed in de vingerwapperstand blijft staan, wat wij artsen het ‘Syndroom van Kustaw Bessems’ noemen.”
Om het aantal vingerwapperblessures en het zo gevreesde, met veel leed gepaard gaande, syndroom van Kustaw Bessems terug te dringen pleit dr. Rost van Tonningen dan ook voor vingerwappereducatie, liefst al op jonge leeftijd. “Vaak zijn het eenvoudige trucjes waarmee je blessures makkelijk kunt voorkomen. Zo moet je altijd onthouden dat je je vinger nooit verder wappert dan een hoek van 45 graden ten opzichte van de beginstand en is het altijd goed om ‘s avonds voor het slapen gaan de gestrekte wijsvinger tot aan de polsaanzet diep in de anus te steken om het daar een kwartiertje of twintig minuten te laten rusten. Dit wordt ook wel eens de Jerry Vermanen-methode genoemd, in de volkskmond meer bekend als ‘een Huubje Bellemakers doen’.
“Als je dit al vanaf de puberteit aan kinderen bijbrengt, en er voor zorgt dat het ook altijd trouw wordt toegepast, dan blijven zowel polsgewricht als wappervinger lenig en soepel waardoor er veel minder makkelijk slijtage optreedt. De kans op het syndroom van Kustaw Bessems wordt daardoor een heel stuk kleiner, al zijn er natuurlijk geen garanties te geven.”
Op de site van Dr. Rost van Tonningen staan tal van geïllustreerde oefeningen beschreven, voor jong en oud, om de Jerry Vermanen-methode snel eigen te kunnen maken. Ook zijn er video’s te zien waarop diverse BN’ers de genoemde oefenmethodes voordoen.
