Een schande is het. Ze zijn overal, er is niet aan te ontsnappen en ze weghouden bij onschuldige, opgroeiende kinderen is al helemaal onmogelijk: Moraalridders. Ze proberen de Zwarte Pieten blauw en roze en groen te maken, ze hebben ons de Negerzoen door de neus geboord, er mag niet meer fatsoenlijk getrakteerd worden op scholen (mandarijntjes? Really?) en als je als ouder beslist dat je met je tienjarige naar een 12+ gekeurde film wil komt een bioscoopmedewerker van amper 16 je vertellen: MAG NIET. Internet, ook zoiets, loeigevaarlijk, Sodom & Gomorra, filter erop! Verder natuurlijk respect voor iedereen, binnen de lijntjes kleuren en vooral niet kwetsen. Of dingen doen of zeggen die misschien, ooit, iemand zouden kúnnen kwetsen.
Bizarre boodschap
De truttige “eh-eh” reclame waarin letterlijk met geheven vingertje alcoholgebruik onder jonge tieners wordt verboden, het pathetische gejank om Sint-filmposters, het ge-moet-dat-nou bij nieuwsfoto’s op de voorpagina, het protest tegen chocoladesigaretten en speelgoedwapens: allemaal moraalridderij over zaken waarover de ouders, en niemand anders dan de ouders, dienen te beslissen.
Je zou haast denken dat het een godswonder is dat de generaties geboren voor de moraalridderkruistocht niet massaal gewelddadige, seksverslaafde, kettingrokende, alcoholische, afgestompte racisten zijn. Valt aardig mee, blijkbaar. Misschien moeten we ons meer zorgen maken over een generatie die opgroeit in een tijd waarin onschuldige spelletjes en vermaakjes volslagen krampachtig worden benaderd als “wel leuk, maar toch fout.” Want welke boodschap krijgen jonge kinderen nu? Ze zien hun rolmodellen, meestal papa en mama, actief in de weer met internet, glaasje wijn erbij. Ouders zien vechtfilms, kijken het nieuws, sommigen roken ook, seks is alomtegenwoordig. En toch, zodra het op zestienminners aankomt, is er de “eh-eh!” tik op de vingers. Weghouden, afschermen, leuke dingen ‘ongepast’ of ‘kwetsend’ noemen. Een bizarre boodschap.
Wegwijs
Wie zo met zijn kinderen om wil gaan: prima. Maar niet ten koste van de open, vrije maatschappij waarin ik mijn kinderen graag zélf wegwijs wil kunnen maken zonder steeds te stuiten op andermans Mag Niets en Moeten We Niet Willens. O, en áls we de tere kinderziel willen beschermen: verbied dit soort dingen dan. Of deze griezelige sektes.
Beeld: ŠJů
Deze column verscheen eerder op www.mama-magazine.nl
