Op een vreselijke dag als vandaag is het bijna een ritueel geworden dat islamitische organisaties en individuele moslims openlijk ‘afstand nemen’ van de -in dit geval- aanslagen in Brussel. Ik roep deze organisaties en individuen op dat niét meer te doen. Het is na zoveel aanslagen meer dan duidelijk dat deze daden gepleegd worden door terroristen in naam van een religie, in dit geval de islam, en dat andere moslims daar geen verantwoordelijkheid voor dragen. Elk weldenkend mens, moslim en niet-moslim, vindt deze aanslagen verschrikkelijk. Het is nu meer dan ooit het moment dat alle mensen, moslim en niet-moslim, de rijen sluiten en samen deze terreur bestrijden die er juist op uit is verdeeldheid te zaaien tussen, inderdaad, moslims en niet-moslims.
Bovenstaande oproep heb ik luttele uren na de aanslagen in Brussel op mijn Facebookpagina gezet en de link ervan op Twitter. De oproep werd –voor mijn doen- op grote schaal gedeeld en er werd ook flink op gereageerd. Een journalist vroeg mij waarom ik met een dergelijke oproep kwam. Ik vertelde hem dat ik deze gedachte al langer met mij mee droeg, maar dat deze ventileren op een moment dat het ‘stil’ is weinig effect zou sorteren. Vandaag was –helaas- de dag om dat wel te doen. Nu vindt er weer een aanslag plaats en je kon er vergif op innemen dat islamitische instellingen en organisaties en individuele moslims zich weer kweten van de taak het bekende ritueel te volgen: de veroordeling van de aanslagen, de vaststelling dat de daders barberen zijn, dat de aanslagen onterecht namens de islam zijn uitgevoerd, dat de islam voor iets heel anders dan geweld staat, namelijk vrede, en woorden van gelijke strekking. We hebben er kennis van genomen. Op deze website staat een hele rits van deze verklaringen.
Ik vind dat dit afstand nemen niet meer nodig is. Het is een betekenisloos ritueel geworden en als een ritueel geen betekenis meer heeft moet je de moed hebben hem af te schaffen.
Bij eerdere aanslagen in het verleden, en inmiddels is de reeks aanslagen helaas bijzonder lang geworden, bijvoorbeeld gerekend vanaf de aanslagen van 11 september, was de mindset bij veel mensen en ook politici: jullie moslims moeten afstand nemen van deze gruwelijke gebeurtenissen. En aan die oproep werd –uiteindelijk- massaal gehoor gegeven door veel islamitische organisaties, en individuen. Zo wordt in dit document op niet mis te verstane wijze de manier van islam bedrijven door Islamitische Staat door vooraanstaande islamitische geleerden en instanties veroordeeld. De vooraanstaande islamitisch geestelijke Fethullah Gülen roept zijn grote achterban op de door terroristen gepropageerde ideologie van de gewelddadige islam af te wijzen. De ruimte is hier te beperkt maar het internet grossiert in verklaringen van de afwijzing van islam geïnspireerd geweld door islamitische organisaties en personen.
En is afwijzen dat alleen maar voor de Westerse, de Europese, de Nederlandse of Belgische Bühne? Niet eens. Als we kijken naar het vijandenlijstje van Islamitische Staat dan staan daar met stip op nummer één de Shiieten, gevolgd door soennieten die zich gecommitteerd hebben aan de democratie, en pas dan komen de ‘Kruisvaarders’ en joden in zicht. Ook in de islamitische wereld wordt met afschuw gereageerd op de niet aflatende bloedbaden die Islamitische Staat aanricht. En ook daar worden de contouren van het debat helder. De strijders van ISIS als niet moslims bestempelen, gaat veel moslims te ver, maar de islam à la ISIS veroordelen is voor even velen geen enkel probleem.
Het is goed dat het debat gevoerd wordt in de islamitische wereld en hier in het Westen over de vraag hoe de verderfelijke ideologie van Islamitische Staat te fileren, en er een narratief tegenover te stellen. En dat gebeurt volop, kan ik u verzekeren.
Dus laten we het volgende vaststellen: de hele wereld weet best waar het overgrote deel van de moslims vandaag de dag staat: bij de groep van wie premier Mark Rutte gezegd heeft ‘Wij zijn met meer’. En dat is exact de reden dat we moeten stoppen met het ritueel van het vragen om afstand te nemen en het daadwerkelijke afstand nemen. Het is contraproductief geworden en past zelfs in het straatje van Islamitische Staat, dat er alleen maar op uit is verdeeldheid te zaaien. De verklaringen benadrukken op de een of andere manier namelijk de verschillen tussen moslims en niet-moslims.
In een Tweet meldde ik dat het veel beter zou zijn de premier zich namens het hele Nederlandse volk zou uitspreken, moslims en niet-moslims, tegen deze aanslagen en zie aan, hij deed het onovertroffen door te zeggen dat ‘wij met meer zijn’. Een kinderlijk eenvoudige vaststelling en tegelijkertijd ogenschijnlijk naïef, want ook al zijn ‘zij met minder’, ze veroorzaken veel ellende. Maar dat weet de premier ook wel en de intentie achter zijn opmerking was dat ‘wij die met meer zijn’ uiteindelijk deze strijd zullen winnen. En dat gaan we nu meer dan ooit doen, wij moslims en niet-moslims, en we stoppen dat nu achterhaalde ritueel van het afstand nemen. Door schade en schande weten we inmiddels namelijk drommels goed wie de vrienden en vijanden van moslims en niet-moslims zijn: de terroristen en die gaan we bestrijden.
En dat wordt geen ritueel: dat wordt ons motto.
