Eerst waren het de fietsers die onder zijn museum doorzoefden nu zijn het blowende toeristen op bierkarren die de entourage rondom zijn kunstpaleis verpesten. Wim Pijbes stoort zich aan het ’vieze, vuige en te volle’ straatbeeld in Amsterdam.
In een ingezonden stuk in NRC Next betoogt de museumchef dat er een einde moet komen aan illegale hotels, rattige snorders, Oost-Europese dwangprostitutie, hasjjeugd en personen die zich wildwest verplaatsen op tweewielers, al dan niet in gemotoriseerde vorm.
Wim Pijbes mag zich graag opwerpen als het troetelkind van de elite met zijn klaagzang over het verrotte Amsterdam, maar zijn burgermansgejammer wijkt nauwelijks af van iemand die een opengescheurde vuilniszak aantreft op een aangeharkt perkje in een Vinexwijk.
Goed. Amsterdam wordt steeds drukker. Dat lijkt eerder reden om een fles bubbels open te trekken dan een bak azijn over ons heen te gieten. Pijbes, die zich graag spiegelt aan zijn collega’s in New York, Parijs en Londen, stelt dat het museumplein en omstreken binnen afzienbare tijd jaarlijks 5 miljoen bezoekers moet verstouwen. Veul te veul. We moeten kiezen, vindt Pijbes. Zijn conclusie: de paupers moeten eruit.
In zijn stukje komt hij hoegenaamd op voor het algemene belang van de internationale stad Amsterdam, maar alles draait om zijn achtertuintje.
Hij zegt het niet hardop, maar tussen de regels staat er eigenlijk: zeg, gemeente zorg er eens voor dat het pleintje bij mij er een beetje netjes bij ligt! De museumdirecteur citeert Monocle en The New York Times om zijn betoog mondain cachet te geven, maar wie goed leest treft veel opgeblazen gelegenheidsargumenten aan.
Over werkelijke infrastructurele vuilstortplaatsen in Amsterdam zoals de Bijlmer, Amsterdam-Noord of Slotervaart hoor je onze geëngageerde kunstpaus niet, want dat is immers toch afgeschreven achterland vol culturele mongolen.
Pijbes is een elitaire monopolist, een man die denkt dat de wereld een stukje beter wordt als je bij hem in amechtige bewondering naar Het Melkmeisje van Vermeer staart. Pijbes denkt in eentjes en nulletjes en heeft niet door dat het mogelijk is dat je na een dagje bierfietsen en een bezoek aan een hoer ook nog naar het Stedelijk kunt.
Pijbes snapt niet dat je een appartement bij AirB&B kan huren en daarna een Ubertaxi bestelt om daarmee naar het Van Gogh te rijden. Pijbes kan het zich niet voorstellen dat je een grachtencruise maakt, een fiets huurt om naar het Concertgebouw te pedaleren en te luisteren naar Wayne Shorter.
Dat komt omdat Wim Pijbes een bemoeial is met de mentaliteit van schoolmeester uit Wildervank. Als je echt groots en meeslepend denkt, doen dan zoals de directie van het Louvre. Dan span je een draadje over het hele Museumplein, waarlangs de rijen zich in de brandende zon moeten opstellen om naar De Nachtwacht te mogen kijken. Te mogen kijken, ja.
Dan maak je de entree zo duur dat je je meteen exclusief voelt als je binnentreedt in de hal.
Dan pas laat je het plebs voelen dat kunst het waard is om te leven. Dan laat je vraag en aanbod zijn werk doen. Ach, laten we dat maar niet doen. Het kon wel eens heel stil worden in de galerie van oom Wim.
