Wie na Berlijn nog niet doorheeft dat terroristische organisaties in naam van islam de aanval geopend hebben op het Avondland en dat het hun doel is verdeeldheid te zaaien en moslims in de breedste zin van het woord verdacht te maken, is zelf een dankbaar slachtoffer van diezelfde organisaties. Het klassieke recept van terreur is groepen mensen tegen elkaar uit te spelen, ervoor zorg te dragen dat de kloof tussen groepen maximaal breed wordt en onoverbrugbaar zodat er uiteindelijk een gewapende strijd in de beoogd over te nemen samenleving ontstaat. De verklaring van alle leidende politici in Duitsland, inclusief die van de Bondskanselier, zitten er formeel gesproken dan ook naast.
Er hoeft niet vastgesteld noch ertoe opgeroepen te worden dat ‘wij doorgaan met onze manier van leven’ want dat waren we toch al van plan en trouwens, we kunnen niet anders. Hoogstens dienen we waakzamer te zijn. Nee, de essentiële boodschap zou juist aan moslims en vluchtelingen gericht moeten zijn: gaan jullie vooral door met je leven, bouw aan de samenleving waarin je leeft, trek je niets aan van beschimpingen van de ‘autotochtonen’. Immers, de propaganda van de islamitische terreurorganisaties is erop uit om jullie te isoleren, en wel in zo ernstige mate dat je niet meer gemotiveerd bent om in de Europese samenleving je bestaan op te bouwen en er wat van te maken. Raak je gedemotiveerd dan loop je het risico op termijn als rijpe appel in de mand van het terrorisme te vallen.
Het was exemplarisch dat sommige vluchtelingen in Berlijn voor de camera’s verklaarden dat dat juist de reden was waarom ze landen als Syrië ontvlucht waren: de terreur die daar woedde. En nu zijn ze in een land terecht gekomen waar diezelfde terreur huis heeft gehouden en nog erger, er verwijtend naar hen gekeken wordt. De beschuldigende vinger hun richting op. ‘Het is allemaal de schuld van de vluchtelingen en de moslims.’
Als dus de politici al een oproep zouden moeten doen aan de eigen bevolking dan is dat om dat onderscheid immer te maken: niet groepen over een kam scheren. Onderscheid maken tussen de gewone huis-tuin-en-keukenmoslims en –vluchtelingen en zij die echt gevaarlijk zijn. En is dat een moeilijke opgave? Welnee. Elk mens heeft wel een zwart schaap in de familie, maar daarmee is de hele familie toch niet zwart? De mens is wel degelijk in staat om helder onderscheid te maken tussen goed- en kwaadwillenden.
Politici in Europa, zeker uit populistische hoek, zijn er in dit soort gevallen als de kippen bij om met de vingers te wijzen naar de politieke leidslieden zoals de bondskanselier en hen verantwoordelijk te houden voor de bloedbaden. Maar of ze het weten of niet, met dergelijk gedrag versterken ze de polarisatie die zo gewenst wordt op de burelen van, in het geval van Berlijn, Islamitische Staat. Elke Tweet van Frau Petry en Herr Wilders wordt daar met gejuich verwelkomd. ‘Het gaat goed, ze maken ruzie, onenigheid. De rijen zijn niet langer gesloten en de Europese moslims worden zo in onze armen gedreven’. En dat laatste komt goed uit, want het kalifaat desintegreert en het heeft dringend nieuwe aanwas nodig in het westen.
Daarnaast zijn er de vaak impliciete teksten van fundamentalistische moslims in Europa, vaak uit salafistische hoek, die minstens even polariserend zijn als die van de populistische leidslieden. En bij hen is de situatie nog ernstiger want zij weten drommels goed wat ze doen, namelijk het ondersteunen van het discours van in dit geval Islamitische Staat dat toch maar weer ‘orde op zaken stelt en linksom of rechtsom de Sharia rechtdoet’. Zo stel ik vast dat mainstream moslims en vluchtelingen in Europa onder druk komen te staan vanuit verschillende kanten en dat het de uitdaging is om niet op de verleiding in te gaan hun motivatie te verliezen iets van hun leven in Europa te maken en weg te zakken of zelfs te radicaliseren.
De saaiste oplossing is vaak de beste oplossing voor conflicten en dat geldt ook voor terreur. Er is geen behoefte aan ronkende en weinig zeggende verklaringen van welke zijde dan ook, maar wel aan behendig manoeuvreren door alle partijen om te voorkomen dat je ongewild een instrument van de strategisch opererende maar o zo zieke geesten van het terrorisme wordt.
