Op 13 mei 2008 werd cartoonist Gregorius Nekschot door tien man politie van zijn bed gelicht. Enkele mensen hadden geklaagd over zijn cartoons: ze zouden ‘racistisch’ zijn. Na een dag en nacht in de cel mocht Nekschot weer gaan. Naar aanleiding van de affaire Nekschot werd een heuse ‘interdepartementale werkgroep cartoonproblematiek’ opgericht. De klachten over de cartoons van Gregorius Nekschot waren overigens binnengekomen via een door het Rijk gesubsidieerd ‘meldpunt discriminatie internet’.
Op 1 januari 2010 drong een Somaliër gewapend met een bijl het huis van de Deense cartoonist Kurt Westergaard binnen. De cartoonist kon ternauwernood ontsnappen naar een speciale safe room die hij in zijn badkamer had laten maken. Deze cartoonist werd, en wordt, al tijden zwaar beveiligd omdat hij ooit één (1) cartoon van ‘de profeet’ had gemaakt en laten afdrukken in de Deense krant Jylland Posten. Sindsdien is hij vogelvrij, ook in het ‘vreedzame’ Nobelprijswinnende Europa.
In 2009 en 2010 werden meerdere islamitische terroristen opgepakt die van plan waren aanslagen te plegen op de redactie van Jylland Posten. In december 2010 werd een aanslag op de redactie van Jylland Posten verijdeld. Islamitische extremisten waren van plan de redactie te bestormen en ‘zoveel mogelijk medewerkers dood te schieten’.
In november 2011 werd een brandbomaanslag gepleegd op de redactie van het satirische Franse tijdschrift Charlie Hebdo. Ook werd hun website gehackt. Reden: Charlie Hebdo had meerdere malen ‘de profeet’ afgebeeld in een satirisch bedoelde cartoon. Er vielen geen gewonden maar de schade was enorm.
Op 7 januari 2015 drongen twee met kalasjnikovs gewapende moslims de redactie van Charlie Hebdo in Parijs binnen waar ze 12 redacteuren, cartoonisten en medewerkers in koelen bloede doodschoten. Reden: Charlie Hebdo had cartoons van ‘de profeet’ gepubliceerd.
In de nasleep van Charlie Hebdo riepen miljoenen mensen wereldwijd “je suis Charlie“, vooral op Facebook en Twitter. Maar toen Charlie Hebdo ook kritische tekeningen publiceerde over een verdronken vluchtelingenkindje riepen veel van de mensen die eerst zo dapper op social media ‘je suis Charlie’ waren geweest nu ineens dat Charlie Hebdo ‘er ook om vraagt’ en ‘het er ook wel een beetje naar maakte’. Ze waren toen niet langer Charlie. De meesten van de ‘je suis Charlie’-roepers houden zich heden ten dage op social media gewoon weer bezig met het demoniseren van andersdenkenden, het oproepen tot geweld tegen andersdenkenden en het obsessief demoniseren van iedereen die niet de juiste toon aanslaat over welk debat dan ook. Niet zelden aangemoedigd en bijgestaan door diverse BN’ers.
Toen werd het 31 mei 2016:
