In Nederland zijn veel zaken onuitroeibaar. Ik noem fatsoensridders, jonge schrijvers, de regen, het zieltogende rancuneblaadje Adformatie, anonieme twitteraars, de NVJ, gezelligheid of Oerol. Maar er is één ding in Nederland dat nog vele malen onuitroeibaarder is dan alles wat onuitroeibaar is bij elkaar opgeteld. En dat is winsthaat. Succeshaat. Alles wat met winst en succes heeft te maken moet kapot, dat ligt als blauwdruk opgeslagen in de genen van iedere Nederlander.
Zielig maar waar. Wat succes en winst betreft zijn Nederlanders eigenlijk zwaar gehandicapt. Maar dat moeten we maar niet te hard willen roepen met z’n allen want dan wil die Nederlander ook daar nog subsidie voor.
Het laatste staaltje van oerhollandse winst- en succeshaat is zichtbaar in de belastingplannen van de Commissie Van Dijkhuizen. Die plannen zijn samen te vatten onder de noemer: “Hoe minder ondernemers en ZZP’ers in Nederland hoe beter!”.
Want ondernemers en ZZP’ers maken winst, en hebben dus succes, en dat mag natuurlijk niet. Sterker nog, als het aan deze nieuwe belastingplannen ligt worden niet alleen alle succesvolle en winstmakende ondernemers het land uitgejaagd maar worden ook alle ZZP’ers die nu nog maar net het hoofd boven water kunnen houden, of boven het maaiveld, meteen geëxecuteerd met een nekschot.
Hier, pak aan ZZP’er! Een beetje zelfstandig denken de crisis te kunnen doorstaan door voor jezelf te beginnen! En dat in Nederland! Kapot moet je!
De bedoeling is natuurlijk dat u allemaal een loonkabouter wordt. Loonkabouters hebben namelijk afgerond nul komma nul kans op enige winst of succes in hun leven. Precies zoals dat hoort in Nederland. Hoe meer loonkabouters, hoe gezelliger, fatsoenlijker en succeslozer het leven wordt.
Opmerkelijk is echter wel dat deze nieuwe belastingplannen ook een bijdrage moeten leveren aan het draaiende houden van de economie en het doorstaan van de crisis. Hoe dat precies gaat uitpakken nadat alle ondernemers het land uit zijn gejaagd en de meeste ZZP’ers kapot zijn blijft nog even een raadsel.
Maar de partij die een ‘STERK & SOCIAAL’ Nederland voorstaat, de PvdA, heeft alvast laten weten enorm in hun nopjes te zijn met deze succes- en winsthatende belastingplannen. Zo laat PvdA-Tweede Kamerlid Ed Groot weten:
“De PvdA vindt de focus van het rapport van de commissie-Van Dijkhuizen positief: lagere lasten op arbeid, meer werkgelegenheid, een fraudebestendiger toeslagenstelsel en het eerlijker belasten van ondernemers. Voor de PvdA is het essentieel dat het stimuleren van de werkgelegenheid voorop wordt gesteld.”
“Het eerlijker belasten van ondernemers”…wat een geinig eufemisme voor “succes haten”! Gewoon plannen bedenken waarmee het najagen van succes (SCHANDE!) en winst (FOEI!), oftewel ondernemen, zo goed als onmogelijk wordt en dat dan “het eerlijk belasten van ondernemers” noemen. Om dat vervolgens doodleuk te koppelen aan “wij stellen het stimuleren van werkgelegenheid voorop”. Het is bijna net zo grappig als “solidariteit afdwingen is óók solidariteit”.
Hoe precies wordt werkgelegenheid gestimuleerd als ondernemers, de mensen die als enige werkgelegenheid mogelijk maken, door levensgevaarlijke belastingplannen worden gestimuleerd in het geheel niet meer te ondernemen?
Wat is er “eerlijk” aan het kapotmaken van ZZP’ers (ook ondernemers) met lage inkomens, mensen die vaak ontslagen zijn en in plaats van naar de bijstand te rennen liever zelf proberen nog wat te verdienen?
Hebben die wellicht te veel verlangd naar succes?
Dachten ze te vaak hardop aan winst wellicht?
Als dat het geval is, dan is het maar goed dat de overheid deze mensen weer snel terugduwt naar waar ze horen: de bijstand, het infuus van de staat. Liever van de staat afhankelijk zijn dan de kans krijgen zelfstandig winst en succes te maken en zo misschien wel boven de loonkaboutermassa uit te steken en heel misschien zelfs, oh horror, ver weg aan de rijke kant van de “kloof tussen arm en rijk” terechtkomen.
Maakbaarheid: hoe minder kansen op succes en winst je de mensen geeft, hoe maakbaarder ze worden, als warme was in je handen.
Maar ach, zoals gezegd: dergelijke anti-realistische opvattingen over mens en maatschappij zijn in Nederland genetisch bepaald en derhalve onuitroeibaar. En de kans dat we ooit een regering zullen kiezen die niet uit is op de genetisch bepaalde winst- en succeshaat is net zo groot als de kans dat ondergetekende een Greencard in de Greencard-loterij wint (in welk geval ondergetekende dan ook voorgoed weg blijft om in betere, solidariteitsloze oorden vrij van dictatoriale overheidsdwang wél gewoon te worden gestimuleerd succes te hebben en van winst te mogen genieten).
