Er is een ‘hete winter’ is aangekondigd bij onze zuiderburen. De Belgen pikken de aangekondigde bezuinigingen van het kersverse kabinet Michel niet. Vandaag begon de eerste van een serie stakingen. En de komende weken komen er nog twee regionale grote stakingen met een slotakkoord op 15 december, een nationale staking. Linkse partijen gesteund door de vakbeweging keren zich tegen de verhoging van de pensioenleeftijd, loonmatiging en bezuinigingen op overheidsvoorzieningen om te voldoen aan de begrotingseisen van de EU. Luistert het Belgische kabinet niet, dan gaat de vakbeweging door in 2015. Peter Mertens, voorzitter van de PVDA spreekt van de grootste syndicale en burgermanifestatie van de laatste twintig jaar. De voorbode tot grote onrust manifesteerde zich begin deze maand toen zeker 120-duizend mensen de barricaden op gingen in Brussel. En dat mondde uit in een complete veldslag met de politie.
Ja, en dat is andere koek dan bij ons in Nederland. De term ‘hete winter’ moet hier eerst weer eens worden afgestoft. Onze vakbeweging heeft het alleen maar druk met het overleven. Gaan de bonden op de fles? Het aantal leden kalft fors af en het kabinet kan gewoon zijn gang gaan. Er zijn zo van die dagen dat je denkt nu zal wel de maat vol zijn, maar nee hoor er gebeurt niets. Geen acties, geen demonstraties en geen stakingen. Zijn we dat verleerd? De voorzitter van de grootste ambtenaren vakbond, AbvaKabo, Corrie van Brenk zegt desgevraagd: “We zijn stinkend jaloers op onze Belgische collega’s.” De actiebereidheid in Nederland is zo goed als nul komma nul. Wij accepteren alles maar. Maar de Belgen zijn ook beter georganiseerd dan hier bij ons.
Even terug in de tijd: de laatste en grootste vakbondsmanifestatie uit de Nederlandse geschiedenis vond plaats op het Museumplein in Amsterdam, 2 oktober 2004. Tien jaar geleden. Een massale vakbondsstrijd tegen de plannen van het toenmalige kabinet Balkenende II. Een woedende reactie op het voortdurende crisisbeleid. De manifestatie bracht zo’n 350-duizend mensen op de been. Dat is nog eens andere koek. De FNV probeerde laatst nog een demonstratie samen met de SP in Den Haag te organiseren, maar de opkomst was slechts een handjevol kaderleden van de bond en de partij. En dat voor een betere zorg.
Wat is de praktijk in Nederland nu: de huidige coalitie van VVD en PvdA slaagt er keer op keer in via het zogenoemde ‘polderen’ met veel partijen akkoorden af te sluiten en dat brengt kennelijk rust. Zo kwam er het woonakkoord, het pensioenakkoord, het energieakkoord, een sociaal akkoord en ga zo maar door. De bonden knarsten hun tanden, want zij kunnen de achterbannen niet of nauwelijks opfokken om in actie te komen zoals nu bij onze zuiderburen. De politiek bepaalt het spel in Nederland, vooral de regeringspartijen die dan ook nog akkoorden maken met de oppositiepartijen van D66, SGP en CU.
Kortom: rust, rust en nog eens rust. De woedende reacties op de forse bezuinigingen, verhogen van de pensioenleeftijd, de nodige verbeteringen in het onderwijs, de werkgelegenheid en de zorg. Ach wat kan het ons schelen, gewoon slikken of stikken.
