Nadat de Tweede Kamer op eigen initiatief een nieuwe wet voor transparantie heeft aangenomen, wil minister van Binnenlandse Zaken Ronald Plasterk (PvdA) door met de oude wet: maar dan minder transparant.
Nog geen maand geleden stemde het parlement voor de initiatiefwet van GroenLinks en D66 om de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) te vervangen door de Wet open overheid (Woo). Het gevolg is dat meer overheidsinformatie in openbaarheid mag en de burger minder lang hoeft te wachten.
Maar voor de Eerste Kamer zich over de wet kan buigen heeft Plasterk een tweede wet ingeschoten bij het parlement. Die wet borduurt voort op de Wet openbaarheid van bestuur (Wob). Om te voorkomen dat golddiggers de wet misbruiken moet er een aanpassing komen: de dwangsom moet worden afgeschaft door wettelijke termijnen een onderdeel van overleg te maken. Ofwel: de burger de rechtspositie af te pakken.
Niet alleen is de methodiek ‘wacht maar tot je een ons weegt’ onfatsoenlijk, maar ook de gang van zaken. Het probleem van de golddiggers is namelijk in de Woo al opgelost en daarover heeft de Tweede Kamer al beslist. Probleem gefixt dus. Door nu de initiatiefwet van het parlement te doorkruisen met een eigen, mindere wet is ronduit onfatsoenlijk.
Dat documenten zo slecht toegankelijk zijn bij veel overheden valt onder verantwoordelijkheid van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. En u raadt het al: echt meters maakt Plasterk niet met het fixen van de oorzaak van het laat beslissen op informatieverzoeken: de slechte systemen. Weer onfatsoenlijk, zeker als je beseft dat de Woo wél op die problemen ingaat. Dat is dus drie maal onfatsoenlijk.
Natuurlijk is er een redenering om dit onfatsoenlijke goed te praten. De minister heeft namelijk haast om dit probleem te fixen. Anders vloeit er zoveel geld weg. Daarom is het ‘spoedwetje’ nodig. Maar de spoedwet heeft wel twee jaar op zich laten wachten. In juni 2015 sprak de Kamer er al over.
Dat de behandeling bijna een jaar heeft stilgelegen is op initiatief van Plasterk zelf. Hij schrok van een PvdA-motie. Die stelt namelijk dat de burger wel naar de rechter mag stappen wanneer de overheid de wettelijke termijnen aan de laars lapt. Inmiddels is die motie aangenomen … tijdens de behandeling van de Woo. Dus de spoed is nogal een misbruikt argument.
De Tweede Kamer zou zich geschoffeerd moeten voelen door het überhaupt inbrengen van deze wet, de schijnargumenten van ‘spoed’ en de gebrekkige informatievoorziening. Deze wet reageert zeven jaar sinds de introductie op een probleem dat inmiddels door het parlement al is verholpen en hoopt duidelijk dat de Woo er nooit gaat komen. Ondertussen raakt het de rechtspositie van de burger. Plasterk is echt sans gêne en echt onfatsoenlijk bezig.
