Hoewel er op de Nederlandse televisie nauwelijks aandacht aan werd geschonken, verrichtte Sven Kramer (schaatser van professie) een historisch huzarenstukje. Door in het Vikingschip (Hamar) zijn zesde wereldtitel allround op te halen, kroonde Sven zich tot de beste schaatsende allrounder ooit. Ook Svens zes Europese titels allround zijn natuurlijk debet aan deze bijzondere mijlpaal.
Laat ik er niet omheen draaien: ik heb nauwelijks ritten van dit WK allround gezien. Ik houd namelijk (ook in de sport) van verrassingen. De kans dat Sven géén wereldkampioen zou worden, was zo klein dat er zelfs niet op te wedden viel. Om dezelfde reden heb ik de zegetocht van Ireen Wüst aan me voorbij laten gaan. Knap hoor haar alweer vierde wereldtitel allround. Diepe buiging. Maar ik kan maar niet opgewonden raken van deze schaatsende vis op het droge.
Los hiervan: mondiaal stelt de schaatssport weinig voor. Dat werpt de vraag op wat deze sport nu eigenlijk voorstelt. Ja, ja, ja. Zelf krijg ik niet eens de beschermers van mijn schaatsen af. En ja, ik ‘schaats’ achter een stoel. Maar daar gaat het nu even niet om. Waar het wél omgaat: hoe kan het dat de wél verrassende Belg Bart Swings het afgelopen schaatsweekend vanuit het schijnbare niets tot een plek op het podium (derde) reikte? Swings, van origine skeeleraar, heeft zich pas sinds een paar jaar toegelegd op het langebaanschaatsen. Hoe kan het dan dat hij zo snel de ‘wereldtop’ heeft bereikt?
In dit verband wil ik ook nog even wijzen op de recente coup die shorttrackster Jorien ter Mors op het NK allround pleegde. Haar uitstapje naar het langebaanschaatsen leverde haar meteen de Nederlandse titel op. Kersvers wereldkampioene Ireen Wüst kwam niet verder dan plek twee.
Natuurlijk besef ik dat bovenstaande overpeinzingen me niet in dank zullen worden afgenomen. Ooit schreef ik eens wat minder vleiende woorden over Rintje Ritsma. Nog jaren daarna begaf ik me alleen op straat als de duisternis in was gevallen. Want ook schaatsfans zijn fanatiek.
Wat ik maar wil zeggen: ik heb dat voorspelbare couveuseschaatsen inmiddels wel gezien. Leuk voor Sven dat hij er miljonair door geworden is. Fijn voor Mark Tuitert dat hij alleen nog uitblinkt in een commercial op televisie. En daar kennelijk van kan leven. En tof voor Rintje, Erben, Annie en al die andere oud-schaatsers dat ze uren aan het woord zijn over steeds hetzelfde. Maar voor mij voegt schaatsen in zijn huidige oersaaie vorm niets toe. Mag ik dat zo zeggen? Natuurlijk mag ik dat!
Authentiek taalknutselaar Ton Broekhuisen is tekstschrijver/journalist/ghostwriter. Maar vooral columnist (onder meer vele jaren voor Metro) en blogger.
