Wie op een woensdagmiddag, of in het weekend, station Utrecht Centraal verlaat aan de westkant, bij de Jaarbeurs, loopt grote kans om ze tegen het lijf te lopen: hele horden kleine prinsesjes, allemaal in lange roze jurkjes, met een kroontje op het hoofd. Zelfbewust, uitgelaten, maar ook een beetje zenuwachtig. Want ze gaan naar De Kleine Zeermeermin. Ze gaan naar hun heldin, Ariël. Geniet maar van dat roze grut. Nu het nog kan. Disney heeft de prinses namelijk afgeschaft. In de meest recente Disney-kinderfim, Sofia the First, die deze week in première is gegaan in Australië, zit nog wel een dappere heldin – maar die wordt dus niet gered. Door geen enkele held. Nooit. Sofia redt zichzelf. En Disney heeft bekend gemaakt dat er in haar kinderfilms nooit nog enige heldin door een held gered zal worden. Bij Disney voelen ze de tijdgeest feilloos aan. De onbezorgde jeugd is passé.
Kartika Liotard
Terwijl in Australië Sofia haar eigen boontjes dopt, hebben wij hier Kartika Liotard, die ook al niet gered wil worden. Liotard is lid van het Europees Parlement. ooit voor de SP, maar toen ze zag wat ze aan de Linkse mannenbroeders in Amersfoort af moest dragen, ging ze prompt zelfstandig verder. Ze heeft een resolutie ingediend waarin het Europees Parlement wordt opgeroepen om porno te verbieden, in alle media én op internet. Iedereen, inclusief Liotard, weet dat het hier om tijdverspilling gaat; dat het Europees Parlement daar wettelijk niks over te vertellen heeft, dat je pornografie onmogelijk kunt definiëren en dat internet zich niet reguleren laat. Maar de commotie is er niet minder om. Kartika was deze week wereldnieuws, en vrijwel alle andere leden van het EP, en iedereen ver daarbuiten, schreeuwden om het hardst dat hier sprake was van censuur. Zo kreeg iedereen daar in Straatsburg weer even de kans om de aandacht op zichzelf te vestigen, en te genieten van zijn eigen voortreffelijkheid. Over porno gesproken.
De commotie bewijst dat Liotard (dat is overigens het Engelse woord voor maillot) de tijdgeest goed aanvoelt. Want ook al heeft het Europarlement er niks over te zeggen, Europa gaat de komende jaren onvermijdelijk IJsland achterna. Daar hebben ze de papieren porno al verboden, en onlangs is daar het voorstel gelanceerd om ook internetporno te verbieden. IJsland wil met één pennenstreek pakweg de helft van internet illegaal verklaren. Ondenkbaar? Een rookverbod in kroegen was twintig jaar geleden ook ondenkbaar. De reden die voor een dergelijk verbod wordt aangevoerd is de eenvoud zelve: porno maakt de vrouw tot een lustobject. Porno maakt mannen tot potentiële verkrachters, en jonge jongens (en meisjes) krijgen, wanneer ze op internet ‘geconfronteerd’ worden met porno, een volstrekt liefdeloos beeld van seks. Deze redenering zal de komende jaren afdoende blijken om een verbod denkbaar te maken. Niet omdat ze logisch is, maar omdat twijfel verboden is. Iedereen die in deze tijd om harde bewijzen durft te vragen voor deze beweringen (echt bewijs, en dus géén ‘schokkende’ anekdotes) is per definitie verdacht. Is waarschijnlijk zelf een viezerik. Een pedo, hoogstwaarschijnlijk.
Verleiders en verkrachters
Het is met name het argument van de kwetsbare jeugd dat momenteel furore maakt. Gek gemaakt door de media vertrouwen we werkelijk niemand meer. Geen kleuterleider, geen leraar, hopman, geen ijsverkoper, niemand. Kinderen moeten zo snel mogelijk gewapend worden tegen een breed scala aan verleiders en verkrachters. Een zorgeloze jeugd is onmogelijk, is een teken van verwaarlozing. En dat is ook precies de nieuwe ideologie van het Disney-imperium. Nancy Kanter, general manager van Disney Junior World Wide, legde deze week uit waarom er in Disneyfilms nooit meer prinsessen gered zullen worden door knappe prinsen: ‘We are not suggesting that you just sit and wait for somebody to ride up on a white horse and take you away. You have to make your own life, you have to decide who you want to be and go after it and be that person.’
Keiharde woorden, en dat uit de droomfabriek van Disney. De droom is voorbij. Meisjes die rondlopen in roze jurkjes, dromend van heldendaden, avonturen en dan tot slot: gered worden door een knappe prins, zijn hopeloos kwetsbaar. Ze moeten wakker geschud. Ze moeten ophouden met dromen, nadenken over wat ze willen worden en in overleg met ouders, leerkrachten en de bevoegde instanties de eerste schreden zette op weg naar een maatschappelijk succesvolle carrière.
Weg met die roze jurkjes
Natuurlijk kan Disney geen dromen verbieden. Ze kan nooit voorkomen dat meisjes, meiden en uiteraard ook volwassen vrouwen regelmatig dagdromen over spannende avonturen, eindigend in de armen van een sterke held. Maar dames, opgepast: wie durft te beweren dat dat normaal is, dat dromen bij het leven hoort – sterker, dat dromen over mooie mannen het saaie leven kleur geeft, die moet uitkijken. De maakt zich verdacht. Die denkt zeker dat het leven leuk is. Nee dus. Weg met die roze jurkjes!
