Hoewel de politiek in zijn geheel steeds verder en zeer vastbesloten inhoudelijk naar de denkbeelden van Wilders toe kruipt, is er niemand daar die hem credit geeft voor zijn voortrekkersrol. Men blijft hem braaf demoniseren. De man is nou eenmaal walgelijk en beslist een haatzaaier, wordt er dapperlaf volgehouden.
Nog immer zal er niemand uit het kamp van de publieke omroep, grachtengordel, VARA, Volkskrant en NRC openlijk durven de verklaren dat hij of zij ook maar enigszins een aanhanger van het gedachtegoed van de PVV is en statistisch is dat interessant. Virtueel meer dan veertig zetels hebben en daar is dan helemaal niemand bij van het establishment? Dat lijkt niet mogelijk, dus moet de conclusie worden getrokken dat echte democratie een taboe geworden is en dat op allerlei mogelijke manieren door de powers that be in de media wordt geprobeerd de kiezer een bepaalde hoek in te manoeuvreren.
Wat natuurlijk niet lukt. Integendeel, blijkt. Dus dat is niet zo slim van dat establishment. Wie geschoren wordt en vreselijk wild gaat liggen tegenspartelen, zal zichzelf namelijk behoorlijk verwonden. En zo verdwijnt het heilige socialistische gedachtegoed van onze bejaardende babyboomers als sneeuw voor de zon. Ook onze politieke aarde blijkt op te warmen.
Nog dagelijks wordt Wilders in de publiciteit geminacht en gehaat, er begint echter de laatste tijd wel enige vermoeidheid in te sluipen. Ja, wat kan je nog zeggen om jezelf politiek correct mee te manifesteren? Erg veel meer dan de schouders wanhopig ophalen en daar meewarig bij grimlachen is er tegenwoordig niet meer bij.
Jammer wel. Voor iedereen is dat wel een beetje jammer.
Godzijdank diende zich niet zo lang geleden een nieuwe charismatische pispaal aan. Voor het eerst in de geschiedenis bleek het kleine kikkerlandje voorgelopen te hebben op het grote sterke Amerika dat zich nu moet behelpen met een Wilders 2.0, genaamd Donald Trump.
Goddank. Daar is opeens een nieuwe Schlechtmensch waar op gescholden kan worden. En wat zo heerlijk is: hij scheldt zelf ook als de beste, dus we zijn meer dan gerechtigd hem op een biscuit van eigen dough te trakteren. Wat een feest. De carrousel begint onmiddellijk vrolijk te zwaaien en te zwieren en wie maar even zijn kans schoon ziet, put zich uit in verzuchtende wanhopige weerzin richting de helmboswuivende onroerendgoedmagnaat en zijn denkbeelden en uitspraken.
Weer zo iemand die de onoplettende domme brave burger wil aanzetten tot de meest verschrikkelijke gruweldaden! Schande! Waar moet dat naar toe? Wat is dit voor wereld? Onder welke steen komt dat onderkruipsel vandaan gekropen? Het is pure haatzaaierij!
Dat soort mannen, de Wildersen en de Trumps, zijn de schuld van de verwording van politiek en maatschappij!
Ho wacht. Zijn die mannen de schuld? Zou dat nou?
Het lijkt mij niet. Hypocriete angsthazerige afschuiverij is het en niets anders. Die mannen zijn helemaal nergens de schuld van. Zij zijn het gevolg, niet de oorzaak. Zij zijn de handelaren die het product aanbieden waar de markt om vraagt.
Er zijn allerlei soorten en maten mensen op de wereld en schreeuwers zijn er altijd geweest en zullen er altijd zijn. Het is het volk dat bepaalt of iemand mag praten of niet, of iemand gehoord wordt of niet, of iemand hoog staat in peilingen of niet. Die mannen verwoorden alleen maar wat velen willen horen en daarom staan zij in het middelpunt van de belangstelling en om geen enkele andere reden.
En het volk, dat zijn wij. Nous sommes Wilders en Trump. Is het misschien een idee dat onder ogen te komen? En er mee te dealen? Misschien is het zelfs een idee de democratie opnieuw in te voeren?
Of draaf ik nu door?
