Mijn tanden knarsen alsof het molenstenen zijn die graan malen als ik alleen al denk aan het Grote NPO-Circus dat vanavond weer zal losbarsten op de televisie. Ik kijk niet maar helaas kan de nonsense van de babbelende narcisten en fatsoenlijke factota mijn niet ontgaan. De eerste ‘terrorisme-expert’ die, via de NOS, toch vooral wilde benadrukken dat ‘we niet in oorlog zijn’ (wat we wél zijn!) heb ik reeds moeten incasseren.
Het is een verschrikkelijke gedachte: die redacties met honderden en honderden mensen, waar het subsidiegeld tegen de plinten op klotst, maar waar ook vanavond weer helemaal niets creatiefs of verrassends vandaan zal komen.
Ook vanavond weer zullen de standaard BN’ers komen opdraven om hun misselijkmakende fatsoensbabbeltje te laten horen. Ook vanavond weer zal een schier oneindige parade van betrokken blanken komen vertellen dat we de boel bij elkaar moeten houden en dat het niets met de islam heeft te maken.
En de gasten die er wél toe doen? De relevante deskundigen? Het soort van mensen dat nu alweer meer dan vijftien jaar via diverse alternatieve media vertelt wat er echt gezegd moet worden? Die zullen we niet zien. Nooit. Bij de VARA sterven ze nog liever dan dat ze ooit iemand zullen uitnodigen die iets anders zegt dan het lachende en klappende zeehondenpubliek verwacht en vreet als ware het verse vis. Dank voor het kunstje, hier je beloning.
Of het moet een PVV’er zijn, zodat die kan worden kapotgemaakt door Peter R. de Vries. Of het moet Rutger Castricum zijn, zodat die door drie PvdA’ers met een mes in zijn rug kan worden gestoken.
Verder graag koek en ei op de televisie. Koekje erbij? Sunny side up! Laten we lang vergeten musici van vroeger voor de duizendste keer bejubelen! Bewonderen, bewieroken, bidden voor het gouden kalf, bewezen bedrogen willen we worden!
We gaan aan tafel!
Het imbeciele publiek vreet alleen nog maar wartaal, leugens, ontvangt gedwee de zegen van boven, hoort de belofte van gouden bergen minzaam glimlachend aan en wil alleen nog maar zeepbellen en illusies, zo breekbaar als kristal, voorgespiegeld krijgen.
Liever geen realisme. Liever geen werkelijkheid. Liever geen negativiteit. Liever niet weten, liever niet denken, nooit meer denken, alleen nog maar meedoen.
Dan nog liever onwetend de dood in. Als het maar niemand kwetst! Denkt u aan de toon?
Op de bank hier thuis slechts geween en tandengeknars als het Oog van Satan begint te gloeien. Hoor ik de tune van DWDD, of hoor ik Jeroen Pauw als infantiele blaaskaak ‘we gaan beginnen!’ roepen, dan ruik ik zwavel en zie ik het bloed regenen.
En ik weet: het stopt nooit.
En ik weet: ik betaal er aan mee.
En ik weet: dit is wat de gemiddelde kijker wil.
En ik weet: het zal niet anders zijn.
En ik weet: elk land, elk volk, krijgt de leugens die het verdient.
Wist ik maar voor welke zonde we zo worden gestraft.
