Ik zie hem nog staan achter het katheder. Rug gerecht en buik naar voren. Met zijn bulderende stem sprak hij de Tweede Kamer toe: het is een kwestie van vertrouwen! En dat was het. Daar moesten onze volksvertegenwoordigers het mee doen. Minister Opstelten had gesproken.
Het vertrouwen werd gevraagd omtrent de zogenaamde bonnetjes-affaire. Opstelten beweerde dat er geen bonnetjes meer waren en daar moest iedereen dus maar op vertrouwen. Hij was immers minister. En een minister liegt daar niet over. Inmiddels weten we dat alles wat de beste man over deze zaak heeft gezegd flagrante leugens waren. De Tweede Kamer kwam er achter. Exit Opstelten. Eind goed al goed, zou je denken. Maar niets is minder waar. Ard van de Steur nam zijn taak over en dat was een prima typecasting van de VVD. Ze vervingen de firma List voor de firma Bedrog. Wel zo handig voor de continuïteit. En sinds gisteren is het duidelijk dat deze continuïteit inderdaad gewaarborgd was. Ard van de steur was namelijk medeverantwoordelijk voor de cover-up van de bonnetjes. Als kamerlid heeft hij Opstelten geadviseerd om over de hele zaak te liegen omdat er anders teveel ophef over zou ontstaan. De mails waarin hij deze oproep aan Opstelten deed werden openbaar gemaakt via het actualiteitenprogramma Nieuwsuur.
Ik vraag me af of er nog mensen zijn die er vreemd van opkijken.. En dat is het allerergste van deze hele zaak. Ironie heeft er bijna geen vat meer op. Als ministers zonder blikken of blozen de hele boel belazeren om hun eigen hachje te redden moet je er niet vreemd van staan te kijken als het cynisme bij de kiezer welig tiert. Over het algemeen probeer ik me verre van het cynisme te houden maar ook bij mij is er nu iets geknapt. Vanaf nu zal ik geen enkel arrogante, volgevreten VVD-baasje met een aardappel in de keel meer vertrouwen.
