Alles* wat ik kijk en wat ik lees vind ik via Twitter. Iedereen* waar ik mee vrij, lach, dans en eet ken ik via Twitter. Elke* euro die ik factureer, verdien ik via Twitter.
“Jij met je getwitter! Er is ook nog een echt leven hoor” zeggen familieleden wel eens tegen mij. Maar Twitter is grotendeels mijn leven. Twitter is mijn weg naar contact. Naar zakendeals. Naar vriendschap. Naar liefde. En daar verschilt mijn werkelijkheid van veel collega-twitteraars. Ik ontmoette de afgelopen jaren tientallen, misschien wel honderden mensen via Twitter. De ava’s werden echte mensen. Ik leerde hun worstelingen kennen, hun verdriet, hun jeugdtrauma’s, hun drijfveren. Ik zag wanneer hun ogen gingen glimmen, van blijdschap of verdriet.
Als je achter je beeldscherm blijft is Twitter een schijnwerkelijkheid. En daar gaat het mis. Mijn geliefde Twitter voelt op dit moment als de Gazastrook. Ongewild zit ik midden in oorlogen tussen mensen die elkaar beoordelen op hun Twitterpersoonlijkheden. Maar die verschillen altijd in meer of mindere mate van de werkelijkheid. Ik ken mensen als @superjan, @BertBrussen, @chrisklomp en @aNanninga persoonlijk. En ze zijn me allemaal op een andere manier lief. Ze mogen allemaal op mijn feestje komen. En dat geldt voor nog veel meer mensen. Dan werd het een leuk feestje. Maar hun Twitterpersona’s haten elkaar. Ze vergeten dat echte mensen geen ava’s zijn.
Ik ontmoette via Twitter ook mensen die niet leuk waren. Strontvervelend, saai, naar, oneerlijk of hypocriet. Juist mensen die op hun toetsenbord de ‘schatje, liefje, kusje’ toetsen verslijten zijn vaak de minste leuke. En de meest achterbakse. Mijn Twitter dierbaren zijn degenen die soms stevig van leer trekken. En waar ik de meest heftige discussies mee heb. Mijn week is niet compleet zonder een hartgrondig ‘sterf’ van of aan @pritt.
Maar Pritt hoeft niet echt dood. Liever niet zelfs. Maak niet de fout om Twitter te verwarren met het echte leven. Het is er maar een deel van. Voor sommigen een te groot deel. En dan is een korte of lange twitterpauze een goed idee.
Je kunt de Gazastrook verlaten. En de bommen en granaten negeren.
Ontvolg. Leef. En heb lief.
* Alles, Iedereen en Elke niet per se letterlijk nemen.
