Open brief aan Thijs Kleinpaste

21-07-2011 09:00

Beste Thijs, ik neem de vrijheid om je te schrijven. Dat doe ik graag openbaar. Dat geeft een heerlijk gevoel van… vrijheid. Vrijheid van meningsuiting is blijkbaar ook vrijheid van zelfverheerlijking. Althans, zo lijkt het als je jouw website – de website van Thijs Kleinpaste – bezoekt. Allemaal quotes ter meerdere glorie van Thijs Kleinpaste. Logisch eigenlijk, ook. Als je geen geloof hebt in een ander of in De Ander dan moet je toch op zoek naar het goddelijke in jezelf. Het liefst opgetekend uit de monden van derden. Het lijkt warempel verdacht veel op de Psalmen. Je weet wel, dat boek dat samen met andere boeken als De Bijbel wordt betiteld. En door mij als gelovige zelfs als Gods Woord. In de Psalmen wordt de loftrompet gestoken – soms letterlijk via een bazuin – en lof toegezongen aan één Iemand. God.

Op je webstek (www.ThijsKleinpaste.nl) gebeurt hetzelfde. Quotes zonder datum laten zien dat deze dekselse 22-jarige Geschiedenisstudent niet van de straat is en gekend en erkend wordt door anderen. Tsja, dat is waar ook, realiseer ik me weer eens. Zonder geloof zoek je natuurlijk vooral naar identiteit. Als christen vind je die identiteit in Christus. Steeds meer wil je op Hem lijken om daarmee juist meer en meer jezelf te worden. Het voert te ver om daar nu op door te gaan.

Toch meer weten, maar niet op een prekerige manier? Dan koop je – schaamteloze plug en promo – in oktober 2011 maar gewoon mijn boekje ‘Jezus is zeg maar echt mijn King’. Daarin probeer ik zeer uiteenlopende terechte en minder terechte (voor)oordelen over (in dit geval christelijke) gelovigen met een fikse dosis zelfspot te bespreken. Er is altijd wel een filiaal van BOL.com bij jou in de buurt, zullen we maar zeggen…

Vrijheid van grapjesuiting
Terug naar Thijs Kleinpaste. Thijs, wat is er met je gebeurd? Twee-en-twintig jaar jong en nu al oud. Althans, als ik naar je profielfoto en je bio kijk. Het lukt je niet eens om te lachen voor de foto. Je spreekt over jezelf in de derde persoon en meldt dat ‘Thijs liberaal tot het gaatje is’. Even los van de vraag van wat Thijs dan in/na dat gaatje is, wil ik graag weten of het wel goed met je gaat. Ben je eigenlijk gelukkig en is dit gewoon een pose? Immers, waarom strijdt een (jong) mens voor liberalisme in een land waarin God al lang met een kleine letter g wordt geschreven en gelovigen tot een marginale groep zijn geworden. Kerel, het is hier al zo deksels liberaal! Begrijp me goed, ik ben de laatste die je weerhoud om je liberale weg te gaan. Het is mijn (brede) weg niet; je zult me op die smalle weg zien lopen. Dat is een grapje, overigens, Thijs. Voordat je me van narigheid beticht. Ik sta voor vrijheid van grapjesuiting om in jouw idioom te blijven. Daar ga ik voor tot aan ’t gaatje en beyond.

Ook bijzonder vind ik dat Thijs (je weet inmiddels wel, Kleinpaste) in diezelfde bio aangeeft ‘pal te staan voor vrijheid en individualisme’. Het is vast niet druk op jouw verjaardag en de andere feestjes die je geeft, Thijs.

“Voel je vrij om te komen, hoor. Het is jouw individuele keuze. Enne… ik ben sowieso een beetje op mezelf.”

Eeuwige bevrijding
Eet jij dan zelf de hapjes op en maak je persoonlijk al het witbier soldaat? Ik hoop het niet, maar veel vertrouwen heb ik er niet in. Bij ons gelovigen is het een dolle boel. Lekkere hapjes, kosjer en minder kosjer, goed te drinken en een dansje op zijn tijd. God is een God van feesten. Dat zie je al in het Oude Testament. Die feesten hebben allemaal een diepere betekenis. Er zit trouwens ook een vrijheidsfeest bij: Pasen. Als Jezus op staat uit de dood – ja echt, dat geloof ik, misschien best naïef in jouw boekje – om ons voor eeuwig te bevrijden. Maar ook dat op deze plek even terzijde.

Want het gaat me eigenlijk geheel om jou, Thijs. Je schreef in De Volkskrant – en ook op DeJaap, want daar werd het stuk ook gepubliceerd – een opstel over het feit dat ‘gelovigen teveel privileges hebben’. Samen met iemand die ‘liefdevol lid’ van de PvdA is. Dan moet je trouwens ook een krachtig gelovige zijn, als je in deze tijd liefdevol lid bent van die partij. Respect! Ook respect voor jou, hoor, Thijs. Dat jij als lid van de Deelraad Centrum voor D66 samen met een rode broeder tot dit stuk bent gekomen. Jij moet wel politieke ambities hebben. Waarom zit je anders in een deelraad voor D66 midden in je studententijd? Was je bang voor de bijnamen als je echt in het studentenleven zou duiken? Tuurlijk, Thijs Kleinbier ligt voordehand in jouw geval. Maar dat is een woordgrapje, joh. Moet je eens proberen om over het christelijk geloof te schrijven op een niet-reli-website. Dan komen er wel andere typeringen dan ‘kleinbier’ op je af.

Super-ultra-niet-meer-normaal
Laat ik even terugkeren naar het begin van mijn open brief aan jou. Toen ik mijn macbook opende en op New Blank Document klikte, was ik van plan inhoudelijk op je stuk te reageren. Maar gaandeweg merkte ik dat jullie met weinig diepgang en argumentatie zijn gekomen. En dan wordt reageren een beetje lastig en zinloos. Tot ik je site opende en doordrongen raakte met een soort van …ehm… medelijden. Daarom ben ik door blijven typen. Alsof de geest het zo heeft geleid, Thijs. Mijn kinderen gaan trouwens naar een evangelische basisschool. Dat is bijna geen bijzonder onderwijs meer, he. Dat is super-ultra-niet-meer-normaal bijzonder onderwijs, zou Jakhals Erik zeggen. Ik ben er blij mee of dankbaar, zoals wij gelovigen dat zouden zeggen. Ik zeg maar even ‘wij’ want zo typeren jullie ‘ons’ immers ook in jullie VK-stuk. Geeft niks, hoor. Dat gebeurt wel vaker. Maar omdat je zo’n voorstander bent van individualisme wijs ik je er desondanks even op.

Ik hoop dat het je goed gaat. Misschien reis je de komende tijd nog wel eens naar Amerika; jouw gidsland als ik het goed lees op je Twitter-profiel. Al volg ik je niet helemaal, ik follow je wel. Best een lastig gidsland voor een liberaal tot aan ’t gaatje. De meeste christenen die ik hier ken, zijn ‘liberaler’ of in elk geval respectvoller en ruimdenkender dan veel States-inwoners. Hoe liberaal is immers zelfs Obama. Die toch een beetje de held van deelraadleden in steden als Amsterdam is geworden. Blijf je wel kritisch, Thijs? En nu ik je toch wat tips geef: die Richard Dawkins, he. Die schijnt dus in zijn vrije tijd de cd’s van Toto, Michael Bolton en Whitesnake grijs te draaien en eens per jaar een Home Alone filmmarathon te organiseren. Geloof jij het? Of niet? Niks is immers zeker in dit leven. Nou ja, voor mij wel, maar dat noemen we dan geloven. Niet verder vertellen, trouwens, dat van die hobby’s van Richard. Die Dawkins zal het niet leuk vinden als dit uitlekt.

Jezus is zeg maar echt mijn King
Ik sluit af, Thijs. Als je me per DM of via de redactie van DeJaap je adres stuurt, krijg je een exemplaar van Jezus is zeg maar echt mijn King over een paar maanden. Misschien kan je er wat mee. Misschien geeft het je een breder en rijker beeld van gelovigen. Misschien geeft het je extra argumenten voor vrijheid en individualisme. In beide gevallen voegt het iets toe. Sterkte, Thijs. Met je studie en met de politiek. Zal wel druk zijn, trouwens. Het lijkt me dat er in de lokale Amsterdamse politiek ook nog wel wat andere belangrijke zaken zijn met een hoger prioriteitsniveau. Rommel in de binnenstad, verpaupering door al die trashy tentjes, onverantwoord rijden en weet ik veel wat nog meer. Zet ‘m op!