Of iedereen journalist kan zijn, blijft de vraag, maar zoals Eric Smit gistermiddag in De Balie al opmerkte: misschien wel in de zin dat iedereen president kan worden. “It’s all dedication, pal!“, zullen we maar zeggen. En zo is het écht, vandaar ook mijn oproep, buiten de microfoon, aan het einde van de avond. Voor wie het miste, is hij hier nogmaals, enigszins geparafraseerd.
Ik noem mezelf geen journalist, maar het is nog maar een vier jaar geleden dat ik in Utrecht samenkwam met een paar mensen, na een oproep van een internetkennis die ik zelfs nog voornamelijk als ‘LucasdeLinkselul’ kende. Al wist ik natuurlijk wel wie Bert Brussen was. Of er iemand mee wilde doen met een website, was zijn vraag op Twitter. En dat wilden we wel. Nu staat onze naam, ons logo op het scherm bij debatten over journalistiek, zijn we in het nieuws omdat we ‘iets gaan doen’ en proberen we op onze manier jonge journalisten te ondersteunen.
Mijn oproep bij dezen is:
Doe dat ook! Ga beginnen, zorg ervoor dat wij over vier jaar niet meer om je heen kunnen. Dat ik misschien wel bij jou moet werken. Of dat jij dan bij ons komt. Of dat Rob Wijnberg wel bij jou moet aansluiten, of met zijn Correspondent bij ons komt leuren. Het maakt niet uit: ga gepassioneerd aan de slag en probeer het maar te doen, en beter te doen. Dat kan nog best eens goed lukken.
