Ik heb in tegenstelling tot velen Dyab Abou Jahjah altijd als een waardevolle speler in het publieke debat beschouwd. Een scherp denker en debater met nobele doelen: het bestrijden van racisme en discriminatie in de lage landen en het aankaarten van de abjecte behandeling van Palestijnen als tweederangsburgers in apartheidsstaat Israël. Van antisemitisme heb ik nooit enig bewijs gezien, slechts valse en typische verdachtmakingen.
Zijn ontslag bij de Belgische krant De Standaard vond ik een gotspe, dat wil zeggen: de argumentatie die door die krant aangevoerd werd. Zie mijn stukje hierover als amateur opiniemaker op Joop.nl. En het bevreemdde me hoe weinig professionele opiniemakers en collega’s van Jahjah in Nederland het op dit punt voor hem opnamen.
Maar sinds zijn ontslag heeft Abou Jahjah zich een aantal keren uitgelaten op een manier die ik minder goed kon volgen. Zo postte hij in januari op Facebook een ‘gifje’ waarop te zien was hoe ene Richard Spencer, een ‘white nationalist‘ in de VS, door een ‘antifa’ (anti-fascist) heel hard op zijn muil geslagen werd (zie hier een youtube-filmpje). Onverwacht, uit het niets, terwijl hij voor een camera geïnterviewd werd. Kortom: bijzonder laf. Het (openbare) commentaar erbij van Jahjah: “Take this Nazi scum!” (zie screenshot hieronder).
Hier werd door Jahjah geen geweld gerechtvaardigd tegen een bezettingsmacht, internationaal juridisch gedekt, – zo’n redenering kan men nog volgen -, hier werd geweld gerechtvaardigd en toegejuicht tegen een burger in een vrije, open democratie, omdat die burger een verwerpelijke mening heeft. En zulk geweld is natuurlijk op geen enkele wijze goed te praten. Beschaafde mensen distantiëren zich er van, uit welke hoek zulk geweld ook komt. Zo zou bijvoorbeeld het op straat in mekaar rossen van Volkert van der Graaf eveneens afkeurenswaardig zijn, of geweld tegen de linkse activiste Anne Fleur Dekker. En ook het creëren van een klimaat waarin radicalen op ideeën gebracht kunnen worden, is niet goed te praten. Men dient zich verre te houden van zelfs maar de schijn van rechtvaardiging van geweld, gezien ook de moorden op Fortuyn en Van Gogh. In het geval van Fortuyn leidde het door zijn tegenstanders gecreëerde klimaat immers tot taarten en dodelijke kogels (zie hier het grimmige taart-incident). Alles onder het mom van bestrijding van racisme en fascisme. Anne Fleur Dekker zal misschien nog jong en naïef zijn, maar Jahjah zou beter moeten weten.
Wat doet hij echter? Hij schrijft een column op een Belgische website ter verdediging van Anne Fleur (zie hier). De jongedame dus die meende dat stenen gooien op Wilders wel een ludieke actie zou zijn, die zin had om taart te gooien op Thierry Baudet, en die mensen opriep in de gaten te houden waar Baudet publiekelijk ging optreden. Haar tweets dienden we niet letterlijk te nemen, zei ze bij Pauw, maar het waren ook weer geen grappen en ze had er allesbehalve spijt van. Want, zo lichtte ze toe, “het is niet de tijd om nog meer gezellig thee te gaan lopen drinken, die tijden zijn echt voorbij. We hebben een ontzettend probleem van politici die fascistoïde trekjes op dit moment vertonen die wel in onze kamer zitten.”
Naar alle waarschijnlijkheid zijn haar uitspraken simpelweg strafbare feiten.
Jahjah nu distantieert zich niet van zo’n dreigende vrouw, hij verdedigt haar. En hij heeft in zijn column een paar adviezen voor aanhangers van extreem rechts: dreig en intimideer niet en blijf met je poten van ‘onze kameraden’ af. Om vervolgens zelf te gaan dreigen: “Wil je ook dat elke keer Wilders, De Winter of Baudet ergens gaan spreken, ze een taart in het gezicht krijgen? Wil je dat elke samenkomst van jullie partijen of verenigingen of met extreemrechtse sprekers effectief onmogelijk wordt gemaakt door acties?”
Laat ik op mijn beurt Jahjah adviseren: beste Abou Jahjah, hier zit je toch echt fout. Distantieer je van die Anne Fleur en elke (schijn van) rechtvaardiging van geweld en bedreigingen jegens andersdenkenden. Uit principe en opdat de sfeer niet te grimmig wordt.
Zo, dat zal vast helpen. Of zou Jahjah van mening zijn dat geweld op rechts wel gerechtvaardigd is en geweld op links niet? Oftewel, een linkerhoek mag wel maar een rechterhoek niet? Gezien zijn Facebookbericht over die Richard Spencer en zijn verdediging van Anne Fleur zou je het denken. Maar we gunnen Jahjah van harte de kans om dit misverstand uit de wereld te helpen. We houden tenslotte niet van de ‘dubbele maat’ (= dubbele standaard/meten met twee maten). Als hij het niet rechtzet, is hij misschien toch de hypocriete volksmenner en wolf in schaapskleren waar velen hem voor houden.
Deze column werd eerder gepubliceerd op de website van Jaap Plaisier. Deze column werd afgewezen door Joop.nl.
