Column

Bij de dood van Menno Wigman 1966-2018

01-02-2018 22:07

Voor de dode dichter

 

Ach, Menno Wigman, sinds vanochtend zomaar dood:

je had als dichter toch niet zó snel mogen sterven,

de rauwe romantiek van zinloos roem verwerven,

want levend is een dichter immers een exoot.

 

Wij zeggen ‘wat?’ en ‘fuk!’ en ‘nee!’ op het bericht

op dit moment dat zelfs je beste regels falen

en godverdomme en de duivel mag ons halen,

want Menno Wigman heeft voor ‘t allerlaatst gedicht.

 

De laatste tijd was ‘vrolijk’ niet aan je besteed;

soms reikte somberheid tot aan je zwarte schoenen,

uit vierkant hoofd de zachte zinnen, haast verlegen,

 

want in je stanza’s zaten zelden schorpioenen.

Je mist goddank hoe Teletekst net iets té wreed

zojuist je dood deelt met de gladheid op de wegen.

 
Helaas: deze aanbieding is verlopen, maar probeer deze boeken eens