StemNL behoort tot de zogenaamde ‘alle macht aan het volk’ partijen. Kost wat kost zullen de kiezers keer op keer moeten bepalen wat de partij van bepaalde standpunten vindt. Maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld GeenPeil gaat StemNL niet alleen haar kiezers om advies vragen maar ook uitgebreid met ze in discussie.
Een sympathiek streven. Maar je vraagt je natuurlijk af hoe dat in de praktijk gaat uitwerken. Als een partij een zetel in de Tweede Kamer weet te bemachtigen betekent dat een achterban van minimaal 60.000 kiezers. Als je al deze mensen eerst met elkaar laat discussiëren alvorens te beslissen wat je als partij over een bepaalt standpunt vindt, blijft er weinig te kiezen meer over. Je mag er vanuit gaan dat de rest van het parlement niet gaat wachten tot StemNL eindelijk tot een interne overeenkomst is gekomen. Als je deze procedure consequent gaat uitvoeren krijg je een stemgedrag dat verdomd veel zal lijken op dat van de Partij van de Niet Stemmers. Het klinkt als een innemend idee maar zal vooral tot een bureaucratische rompslomp leiden. Alsof je 60.000 volksvertegenwoordigers in een ruimte zet. Er is een goede reden waarom we dat, wereldwijd, niet doen.
De partij StemNL heeft ook de site stemnlwijzer online geplaatst. Ze zijn er zelf zeer tevreden over. Tenminste daar ga ik maar vanuit. Het geheel is onleesbaar. En dan druk ik me heel mild uit. Als voorbeeld geef ik u de welkomstboodschap van de site:
“Volksvertegenwoordigers moeten naar weer hun burgers luisteren. Het kan zo simpel: Stel U vragen en slaan ze op met ons moderne gereedschap StemNLwijzer.nl. Onderstaande kandidaten geven an altijd uw stem door als hun eigen stem. Dat per onderwerp!”
In een interview met Jeanne Dijkstra, nummer 17 op de kieslijst van StemNL, lees ik dat zij als communicatiemedewerkster verantwoordelijk is voor het schrijven van persberichten. En als vertaler van StemNL moet ze van moeilijke, politieke taal, begrijpelijke ‘Jip en Janneke’ taal maken. Wellicht is het een goed idee om eens de eigen websites te doorlopen. Want zelfs Neerlands ergste dyslecticus ziet dat er nogal wat winst te behalen is op dat gebied.
Over lijsttrekker Mario van den Eijnde is weinig bekend. Zijn naam komt alleen naar voren in combinatie met StemNL. Zijn fifteen minutes of fame lijkt hij twee jaar geleden al te hebben gehad. StemNL deed toen mee met de Provinciale Staten verkiezingen in Brabant en Zeeland. In die hoedanigheid heeft hij enkele interviews gegeven aan lokale media. Daar pleitte hij voor een referendumshow.
Op twitter heeft de lijsttrekker van StemNL 2 volgers. Zelf volgt hij niemand. Een nogal mager resultaat voor iemand die zegt veel te verwachten van de ongekende mogelijkheden die de social media met zich meebrengt. In vergelijking met de Provinciale Staten verkiezingen van twee jaar geleden is er op een punt duidelijk vooruitgang geboekt. Stonden er destijds nog zes familieleden van Mario op de kieslijst, nu is het er nog slechts een. Deze Daniël van den Eijnde staat wel meteen op nummer 2 van de kieslijst.
Dat verdient nog steeds geen schoonheidsprijs.
In Posset over politiek analyseert Ralph Posset alle 28 partijen die meedoen aan de Tweede Kamerverkiezingen.
