Je kunt er niet onderuit. Emile Roemer is de revelatie van de verkiezingscampagne tot nu toe. Ik heb hem het afgelopen half jaar meerdere malen hard aangepakt. Ik vond dat de leider van een inmiddels grote partij als de SP na zeven jaar eindelijk eens moest leren van zijn fouten. Niet weer stamelen als er naar een onderbouwing van de cijfers wordt gevraagd of de feiten alweer niet duidelijk op een rijtje hebben. Je zult van mij geen mea culpa horen. Tot een paar maanden geleden was mijn analyse juist. Maar er heeft zich een wonder voltrokken. De geboren katholiek lijkt te zijn geraakt door de heilige geest.
Het is buitengewoon opmerkelijk hoe eenvoudig Emile Roemer op dit moment overeind blijft in de politieke debatten waar hij aan mee doet. Hij straalt volop zelfvertrouwen uit en laat zich niet meer in een hoek drukken als hij verbaal wordt aangevallen. Niet alleen pareert hij de aanvallen van zijn opponenten accuraat, hij blijft er ook nog eens volledig ontspannen onder. Roemer is een man met een missie. En belangrijker nog, hij gelooft zelf in de missie. Hij gelooft vooral ook in zichzelf. Het zelfvertrouwen spat van het scherm. Hij zit zelfs zo goed in zijn vel dat hij tijdens debatten gevat en humoristisch reageert als de situatie hierom vraagt.
Het verdient een pluim dat iemand na zeven jaar politiek leider te zijn van de SP zichzelf nog helemaal opnieuw kan uitvinden. Dat vergt moed en discipline. Buiten dat moet je ook een goed team om je heem hebben. Blijkbaar komt nu alles samen. Ook inhoudelijk voert de SP een goede campagne. Het omarmen van het Nationaal Zorgfonds is een sterke strategie. De SP roept om het hardst dat het afgelopen moet zijn met het financieel straffen van een ziekte. En dus willen ze het eigen risico terugbrengen naar nul euro. Het lijkt mij een risicovol experiment. De tegenstanders van het Nationaal Zorgfonds redeneren dat het bedrag van 385,- eigen zorgt, zorgt voor een bewustwording van de kosten die zorg met zich mee brengt. Ik denk dat die theorie hout snijdt. Maar we moeten natuurlijk voorkomen dat we door de hoogte van die eigen bijdrage veel zorgvermijders krijgen. Zorg moet betaalbaar blijven voor iedereen. Een halvering van het eigen risico lijkt me dan ook een goed te verdedigen alternatief. Het is te hopen dat de SP dit compromis ook redelijk vindt. Anders zullen de socialisten waarschijnlijk weer in de oppositiebanken belanden.
Want de wederopstanding van Emiel Roemer mag dan opzienbarend zijn, in de peilingen is daar voorlopig nog weinig van terug te vinden. Er lijkt maar een kleine winst in het verschiet van de SP te liggen.
En dat komt door die vermaledijde Jesse Klaver. Want nu de SP dan eindelijk groter wordt dan de PVDA, komt het gevaar plotseling van een andere linkse partij. Het jeugdig elan en enthousiasme van de nieuwe GroenLinks leider, zal er waarschijnlijk voor zorgen dat de nieuwe flair van Emile Roemer amper tot zetelwinst zal leiden.
