Het Christen Democratisch Appel staat nummer vijf op de kieslijst. Dat verbaasde mij. Ik wist natuurlijk wel dat ze bij de verkiezingen vier jaar geleden flinke klappen hebben gehad maar dat ze op dit moment maar 13 zetels bezetten in de Tweede Kamer was toch een verrassing. Ik denk dan ook dat Sybrand Buma de eerste zal zijn die de dag na de verkiezingen zijn schouder aan Lodewijk Asscher aanbiedt. Als geen ander weet Buma hoe het voelt om zo van je voetstuk af te donderen.
Maar er gloort altijd weer hoop aan de horizon. De man die het CDA vier jaar geleden naar een historische nederlaag leidde is op dit moment the dark horse voor het premierschap. Er zijn meerdere partijen die het gat naar de PVV en VVD, de huidige koplopers in de peilingen, kunnen dichten, maar het CDA heeft de meeste potentie om het daadwerkelijk voor elkaar te krijgen. Het is dan ook niet zo vreemd dat Buma eiste om ook een kandidaat te zijn bij het EenVandaag debat tussen Rutte en Wilders. Zijn boodschap van doorgeslagen individualisme en een terugkeer naar conservatieve christelijke waarden en fatsoen lijken een juiste mix om zowel de VVD als de PVV te bestrijden. Zijn pleidooi voor een terugkeer naar een (maatschappelijke) dienstplicht is daarin een belangrijk onderdeel. Als we niet uit elkaar gespeeld willen worden als maatschappij zullen we elkaar moeten ontmoeten. Een samenleving heeft iets gemeenschappelijks nodig. Een gezamenlijke dienstplicht is dan een goed begin.
De gezonde vaderlandsliefde (dat overigens veel weg heeft van het Progressief Patriottisme van Asscher) die Buma predikt, lijkt de juiste boodschap op het juiste moment. Zelf noemt hij het Independence Park in Philadelphia, waar de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring is getekend en dat jaarlijks door miljoenen mensen wordt bezocht, als lichtend voorbeeld. Buma stelt dat de Nederlander niet weet hoe zijn geschiedenis er uitziet. En hoe is het mogelijk om een Nederlandse identiteit te hebben zonder kennis over de geschiedenis? Daarom vindt Buma het dan ook onvoorstelbaar dat het Plakkaat van Verlatinghe uit 1581, nota bene gebruikt als blauwdruk voor de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring, en de basis van onze democratie door vrijwel niemand gekend is. Het ligt ergens in een archief te verstoffen. En dat vindt Buma onverteerbaar.
Ik heb echter in de plannen van het CDA niet kunnen teruglezen dat ze pleiten voor de oprichting van een Nationaal Historisch Museum. Een gemiste kans. Dit museum is enkele jaren geleden op een haar na verwezenlijkt. Maar de Nederlandse polder bleek voor deze plannen een allesvernietigend moeras. Waarlijk een gemiste kans.
Het CDA is waarschijnlijk de enige partij die onontbeerlijk is voor een toekomstige coalitie. Zowel rechtsom, linksom of door het midden lijkt een meerderheid onhaalbaar zonder het CDA. Het zou dan mooi zijn als Sybrand Buma zijn oproep tot een herijking van onze geschiedenis daadwerkelijk tot daden zou omzetten en eist dat de plannen voor een Nationaal Historisch Museum weer uit de kast worden gehaald. Zodat iedereen zich in dat museum kan laven aan het Plakkaat van Verlatinghe.
Een plakkaat dat ons overigens in een tachtigjarige oorlog deed belanden, maar dit geheel terzijde.
