GroenLinks vraag mij in haar campagne om te stemmen voor verandering. Ik heb niet zoveel met veranderen. Ik heb wel iets met verbeteren, vooruitgang, mooier, flexibeler, intelligenter, relativerender, grootser, meeslepender, gedurfder en buitengewoner. Maar GroenLinks gaat dus voor veranderen. Wel veilig. De lezer kan de verandering zelf invullen. En als je een blingbling campagne voert zullen de mensen vanzelf denken dat de verandering die zo’n partij voorstaat ook wel positief zal zijn. Ik vind het persoonlijk te weinig om het lijf hebben.
Probleem bij GroenLinks is dat je nooit weet waar de partij precies staat. Terwijl het toch zo eenvoudig zou moeten zijn. De partijnaam laat namelijk niets te wensen over. Maar zoals de korenwolf, anders dan de naam doet vermoeden, een poezelig diertje is, zo is GroenLinks onder het leiderschap van Femke Halsema vooral een liberale partij geworden. Halsema won zelfs ooit de bokaal voor Liberaal van het Jaar. Ik heb het idee dat Jesse Klaver de partij weer enigszins naar links wil leiden maar het is een wilde gok. GroenLinks is namelijk zo met de vorm bezig dat de show belangrijker is dan de inhoud. Als GroenLinks na 15 maart gaat meeregeren is het dus raden naar de verandering die we gaan meemaken. Eerlijk gezegd denk ik dat de partij zo hunkert naar macht, dat we onder de streep weinig verschil zullen zien tussen een coalitie met of zonder deze partij.
Jesse Klaver heeft er de afgelopen maanden voor gezorgd dat zijn partij de grootste is op de linkerflank. Hij is zelf ook niet te beroerd om keer op keer te onderstrepen hoe succesvol hij is. Dat hij zalen met 1000, 2000 en 5000 volgelingen kan vullen. Dat is inderdaad een prestatie van formaat. Maar we moeten dat ook weer niet overschatten. Voor elke zetel in de Tweede Kamer heb je een slordige 60.000 kiezers nodig. Tienduizenden enthousiastelingen klinkt indrukwekkend, maar op het totale electoraat is het bescheiden. En ik ben er niet van overtuigd dat een groot gedeelte van de Nederlanders Jesse Klaver als premier ziet. Daarvoor is zijn voorsprong in de peilingen op D66, SP en PVDA te gering. Klaver kan al tijden de voorsprong niet uitbouwen. Sterker nog, de groei lijkt te stagneren. En daarin schuilt een groot gevaar. Al decennialang is het zo dat de linkse kiezer op het moment suprème toch weer terugkeert naar het oude vertrouwde nest van de PVDA. Ik sluit dit scenario ook deze keer niet uit.
Jesse Klaver zal zich de komende anderhalve week minder als popster en meer als inhoudelijk zwaargewicht moeten neerzetten. Anders zal Lodewijk Asscher hem net voor de eindstreep nog pootje lichten.
