De SGP staat voor mij nog steeds gelijk aan oud-lijsttrekker Bas van der Vlies. Immer in stemmig zwart gekleed en een stem als een bas. Als hij het woord nam was de kamer stil. Ook al was je het diametraal met hem oneens, zijn bijdragen waren altijd sterk onderbouwd en dwongen respect af.
Tegenwoordig is de SGP een partij als alle anderen. Kees van der Staaij mag je zelfs frivool noemen in vergelijking met zijn voorganger van der Vlies. Een overeenkomst is overigens wel dat ze beiden niet gespeend zijn van humor. Dit in tegenstelling tot hun gristenvrienden van de ChristenUnie. Ik vermoed dat het te verklaren is doordat de de SGP meer geïnspireerd is door het oude-testament en de CU meer neigt naar het nieuwe-testament. De SGP-er heeft geen enkele twijfel over dat hun God de muren van Jericho gewoon nogmaals laat instorten als de vijand zich niet over geeft aan Gods volk. De CU-er heeft meer de neiging om ook de andere wang toe te keren als hij een flinke optater heeft gehad. Geen wonder dat het gemoed van de SGP-er blijmoediger is.
In gereformeerde kring wordt veel waarde gehecht aan de zogenaamde ‘drie formulieren der enigheid’. De SGP zegt deze formulieren geheel en onvoorwaardelijk als de ware interpretatie van Gods woord te zien. De drie formulieren beschrijven tot in detail hoe men de Heilige Schrift moet lezen en praktiseren. Dat soort geschriften vind ik altijd bevreemdend. Je hebt Gods woord, de Bijbel. En je hebt dus blijkbaar ook de ‘drie formulieren der enigheid’ die ons onwetenden wel even zullen vertellen hoe God het allemaal bedoeld heeft. Voor gereformeerden is het pure blasfemie dat ik vraagtekens zet bij deze formulieren. Maar ik vind het al moeilijk om voor te stellen dat God zijn zegen over elk woord van de Bijbel heeft gegeven. De politieke strijd die is gestreden voordat de definitieve versie van dit boek der boeken werd vormgegeven, geeft te denken.
En nu moet ik blijkbaar ook nog geloven dat drie formulieren die 1618 en 1619 in de Synode van Dordrecht door de gereformeerde kerk zijn goedgekeurd, door Goddelijke interventie de juiste interpretatie van de Schrift bevat. Het vraagt teveel van mijn voorstellingsvermogen.
Sinds 1946 zweeft de SGP tussen de 2 en 3 zetels. Op dit moment staan ze in de Peilingwijzer virtueel tussen 3 en 5 zetels. Je zou dus kunnen zeggen dat Gods genade op de partij rust. Aan de andere kant. Als er een Gereformeerde God over de aarde waakt, waarom geeft hij zijn sympathieke volger Kees van der Staaij dan geen 76 zetels?
