De wekelijkse vrijdagmiddagborrel wordt een wekelijkse vrijdagmiddagpuzzel: hoe niet te drinken zonder in het oog te springen? Ik ben er bijna altijd bij, ben dan bijna altijd van de biertjes, en een verandering in één van beide zou argwaan wekken. Bovendien wil ik me niet thuis opsluiten. Maar er zijn oplossingen (extragratis tip voor alle pril zwangeren onder u): als ik zélf bestel, neem ik alcoholvrij bier (wat ongeveer één kroeg in heel Glasgow – Schotten! – schenkt, maar gelukkig wel die ene waar wij wekelijks heengaan) en giet dat snel in een glas waarna het doet alsof het grote mensenbier is.
Of ik bestel een cola/tonic/jus en doe desgevraagd alsof het een rum ‘n coke/gin ‘n tonic/vodka ‘n orange juice is. Of ik vraag een handlangster één van laatsgenoemde drie drankjes te bestellen, die dan weet dat ze één van eerdergenoemde drankjes moet halen. En af en toe mag wie dan verder ook een ‘doe nu maar even een frisje’ voor me halen.
Laura schrijft over het geluk bij een ongelukje.
