Weer een weekend Nederland. Ik was van plan nog niks te vertellen maar…
Op een feestje stelt een vriendin me voor aan een zwangere vriendin van haar. Ze vertelt hoe spannend ze het vindt dat haar eerste vriendin moeder wordt, en of ik ook iemand zo nabij heb die zwanger is. Ik blijf lang stil terwijl mijn hoofd doormaalt ‘ja’, ‘nee’, ‘ik’, ‘nee’, ‘ja’ maar niks weet te produceren. En dan heb ik ineens gezegd “Ja.” En dan heb ik ineens gezegd “…ik.”
Met twee vriendinnen zit ik in de trein. De één is hoogzwanger, de ander heeft ook genoeg te vertellen… maar als ze een half uur later vragen hoe het met mij gaat heeft de halve coupé er weer een leuke treinanekdote bij: “Ik ben zwanger!”
Met een vriend zit ik op een terras in de zon. Ideaal weertje voor een witbiertje zeg ik.. en ineens heb ik er “niet dat ik dat drink” aan toegevoegd.
Laura schrijft over het geluk bij een ongelukje.
