Hele artikel hier.
Context voor gevorderden: NRC Handelsblad was ooit een ‘liberale’ courant. Dat betekende dat ze bij NRC de wereld wat ruimer en met een meer open geest beschouwden dan het linksige progressieve wereldbeeld dat in vroeger tijden de standaard was in de journalsitiek.
De laatste jaren echter is de NRC-redactie steeds verder dichtgetikt. De krant werd zo’n beetje met de dag linkser en politiek-correcter en na 11 september 2001 werd de wereld ingedeeld in ‘goed’ (NRC-redactie en NRC-lezers) en ‘fout’ (Amerikanen, neo-liberalen, Israël, Nederlandse liberalen en vrijwel iedereen die een recht op volledige waarheid eiste). Lees daarover het boek Hoe de nuance verdween uit een kwaliteitskrant van ex-NRC-redacteur Hans Moll. En lees ook wat ex-NRC-redacteur en oud-hoogleraar Karel van Wolferen over NRC zegt.
Dieptepunt van de haat tegen alles wat niet correct genoeg is was het hoofdredactioneel geschreven door destijds hoofdredacteur Folkert Jensma over Pim Fortuyn, een dag voor hij door Volkert werd afgeslacht op het Mediapark. In deze column schreef Jensma dat hij er niet aan moest denken dat Fortuyn premier zou zijn en dus op 4 mei de krans zou mogen leggen op De Dam. Verder schreef hij dat ‘we in Nederland de xenofoben van ons lijf wensen te houden’.
Hetgeen de volgende dag ook daadwerkelijk gebeurde, dat xenofoben van ons lijf houden. (Jensma is overigens nog steeds in dienst bij NRC.)
Dat hoofdredactioneel was typerend voor de Nederlandse journalistiek in het algemeen en de opvatting van journalistiek door NRC in het bijzonder: journalistiek moest bevoogdend en moralistisch zijn, de waarheid moest worden ingeperkt omdat het anders ‘sentimenten’ zou kunnen oproepen en journalisten staan boven de burgers omdat journalisten wél weten hoe de wereld moet draaien (linksom) en burgers niet aangezien die per definitie imbeciel zijn. Uiteraard draait die wereld sinds 1968 de goede kant op en is iedereen die dat ook maar durft te bekritiseren de vijand.
Na Fortuyn kwam de fluwelen informatierevolutie, het internet, de dood van Van Gogh, en langzaamaan verloren de gevestigde media hun macht en controle over het nieuws en de waarheid. Burgers bleken niet langer bereid te zijn te worden uitgekotst als imbecielen en construeerden hun eigen media. Ze wilden zelf kiezen welk nieuws de juiste waarheid bevatte en maakten hun eigen (politieke) keuzes. Precies zoals het hoort in een democratie.
Maar bij NRC waren de ivoren torens veel te hoog om dat allemaal mee te krijgen. Een Vlaming werd zelfs benoemd tot hoofdredacteur (er is geen mens in de wereld zo politiek-correct als een Vlaming) en deze hoofdredacteur greep niet alleen terug op de oude journalisten-goed-burgers-fout dichotomie van weleer, maar besloot ook nog eens dat een hoofdredacteur van een krant niet op de redactie hoort te zijn maar aan de borreltafels van talkshows. Uiteraard tot grote tevredenheid van de talkshow-redacteuren, doorgaans betaald door de Vara of publieke omroep, allemaal mensen die hun ‘waarheid’ liever uit NRC Handelsblad halen dan dat ze zelf naar waarheid op zoek gaan.
Sindsdien ging het bergaf bij NRC. De anonieme(!) hoofdredactionele commentaren werden steeds onbeschaamd rancuneuzer en agressiever, zelfs tot op het lasterlijke af, de voorpagina kwam soms niet verder dan een recensie van een toneelstuk over Anne Frank en zowel goede onderzoeksjournalisten als columnisten liepen over naar de concurrent.
Wat overbleef van het personeel bij NRC was een verzameling typische keurige clichéburgers: hoogopgeleide blanke, arrogante mensen die in de duurdere wijken van hippe steden wonen, uitsluitend D66 of GroenLinks stemmen en op feestjes nog altijd doodleuk maar hardop dingen zeggen als ‘Geenstijl heeft Nederland kapotgemaakt’ (dit heb ik zelf een NRC-journalist horen zeggen) en ‘wij van NRC zijn nou eenmaal de elite’ (dit heb ik nooit zelf gehoord, alleen gelezen, opgeschreven door iemand die getuige was, maar het lijkt me heel erg waar).
Het NRC van vandaag de dag is als een absurde Scandinavische film waarin de karakters zitten opgesloten in een glazen gebouw maar zelf niet naar buiten kunnen kijken om te zien hoe de mensen die wel naar binnen kunnen kijken zich blauw lachen om wat er achter de ramen van de apenkooi gaande is.
Om toch nog wát contact met de werkelijkheid te kunnen houden, en om winst te kunnen maken, besloten de uitgevers van de courant om dan maar een restaurant onder het megalomane redactiekantoor te openen. Uiteraard qua inrichting en gerechten van het soort wat uitsluitend hoogopgeleide arrogante blanke burgers die in dure hippe stadswijken wonen aantrekt, maar toch, het zou contact met burgers opleveren.
Binnen no time had het restaurant een miljoen schuld en moest het noodgedwongen de deuren weer sluiten.
Gelukkig maar, want uit bovenstaande afbeelding blijkt maar weer hoe diep de haat tegen echte burgers (mensen die bijvoorbeeld in restaurants uit eten gaan) werkelijk zit. Burgers worden bij NRC nog altijd gezien als vervelende kinderen die moeten worden opgevoed door (NRC)-journalisten, kinderen die de hele tijd dingen willen die afwijken van het ideaal uit 1968, kinderen die eigenlijk helemaal geen toegang zouden moeten hebben tot de democratie omdat ze ‘gewoon niet snappen hoe complex de democratie werkt’.
Niet dat het die burgers veel kan schelen. De tijd dat journalisten die het zo goed met zichzelf hebben getroffen ook maar enige invloed kunnen uitoefenen op wat burgers vinden is voorgoed en definitief voorbij.
En met NRC gaat het vooral slechter en slechter. De voorheen melkkoe nrc.next is sinds het vertrek van denker Rob Wijnberg als hoofdredacteur veranderd in een zielloze kinderkrant die wordt gemaakt door hbo-jongens met een knotje en verliest per kwartaal stapels aan oplage. Ondanks het feit dat de NRC zelf groeit in digitale oplages blijft de daling in print gestaag voortzetten.
Wat invloed door NRC op het debat betreft is eigenlijk alleen Mathijs van Nieuwkerk nog de enige die onder de indruk kan raken van een publicatie in NRC.
De Titanic kan nu rustig verder zinken, de vrouwen en kinderen zijn al lang van boord.
