Als Picassos’ Guernica, zo schilderen we onze tegenstanders af. De ander is schreeuwerig, angstig, geweldadig. Verbeeld in onduidelijke lijnen en tegenstrijdige bewegingen. De chaos en het conflict zouden zonder hen niet bestaan. Hullie, de lelijke onbenullen aan het eind van onze gestrekte vinger. Hoe durven ze te spreken over nuance en argumenten, terwijl het toch duidelijk militante haters zijn. Wie ze haten is makkelijk tussen de regels door te lezen.
Iedereen is een extremist
“Israel heeft niet het recht een preventieve kernoorlog te starten of Palestijnen met geweld uit hun huizen te verdrijven.” – Klinkt duidelijk als een antisemiet. “Eerbied voor godsdienst houdt op waar rechten van anderen, zoals vrouwen of homo’s, geschonden worden.” – Dat moet wel een Allah/Jahweh/God of Krishna hatende atheïst zijn!
“De hypotheekrenteaftrek lijkt in zijn huidige vorm, gezien de crisis en de harde bezuinigingen op alle fronten, niet langer houdbaar.” – Gatverdamme! Je ruikt de geitenwollensokken succeshaat al uit de shagrokende uitkeringskeel komen. “Om ons bedrijfsleven gezond te houden en onze dichtgeslibte ambtenarij af te slanken moet het makkelijker worden om mensen en instanties die niet functioneren te ontslaan of op te heffen.” – Typisch rechts gelul van een corpsbal die zijn pappas’ business het liefst zou outsourcen naar lage lonenlanden en die hardwerkende ambtenaren in een kwaad daglicht probeert te stellen.
Het maakt niet uit wat je zegt
U komt weleens bij de biologische slager? Ja hoor, ecoterrorist! Geen trek in een Islamitisch buurtcentrum voor je deur? Overduidelijk een moslimhatende racist! U vindt van Rompuy wel een amaibele gast? Bah! Landverrader, én Eurofiel! U weet dat er veelal stinkende gassen uit uw onderbuik komen en ventileert daarom liever uw hersenkronkels? Gefeliciteerd professor, u bent een elitaire fatsoenfascist!
Probeer het maar eens, iets vinden wat niet extreem is. Het meest gematigde standpunt wordt nog uitvergroot met factor tien, waarmee u zich ineens aan de buitenste rand van de discussie bevindt. Niet zelden in uiterst onaangenaam gezelschap. Het maakt dus niet uit wat je zegt, want wat andere mensen horen is waar u op wordt afgerekend. Geluid dat met interpretatie meer vervormt dan de portretten van Picasso.
Deze column werd vannacht uitgesproken in het WNL programma ‘Nog Steeds Wakker’ op Radio 1. Terugluisteren kan hier.
Joyce Brekelmans is lobbyist van de zieligheidsindustrie, kast PVV-er met communistische waanbeelden, rechts haatblogger en militant feministe, maar bovenal een naïeve rijkeluispauper.
