Donald Trump noemde zijn Noord-Koreaanse evenknie Kim Jung-Un Rocketman. Een dag later typeerde het Koreaanse regime Trump als een Barking Dog. Deze bijnamen geven goed weer hoe de de verhoudingen tussen twee landen op dit moment liggen. Ze zijn beiden op oorlogspad.
Toch verwacht ik niet dat beide mannen deze bijnamen tot in de eeuwigheid kunnen behouden. Een van beiden is namelijk absoluut niet tevreden met zijn bijnaam. Kim Jung-Un lacht in zijn vuistje. Trump benoemt hem naar zijn grootste verdienste. Noord-Korea wordt serieus genomen omdat het zijn raketten de laatste jaren enorm heeft gemoderniseerd. De kracht van de raketten hebben het westen aan het beven gebracht. Rest de vraag of het land ook op nucleair gebied zulke stappen heeft gemaakt de afgelopen jaren. Als dit zo is, zal dat namelijk leiden tot een eeuwigdurende dreiging voor alle democratieën ter wereld.
Er is maar een land dat kan voorkomen dat Noord-Korea tot het eind der tijden de wereld kan chanteren met een nucleaire oorlog. En dat land wordt geleid door the Barking Dog. En zoals we allemaal weten, blaffende honden bijten niet. Noord-Korea neemt een enorm risico door Donald Trump een blaffende hond te noemen. Daarmee zetten ze Trump neer als een lafaard. Als iemand die dreigt maar niet acteert. Een strategie die verraadt dat de communisten op ramkoers zitten. De dood of de gladiolen.
Dit conflict zal linksom of rechtsom een akelig eind kennen. Een vreedzaam droomscenario lijkt schier onmogelijk. Toch lijkt het mij prima als Kim Jung-Un de geschiedenis ingaat als de raketman. Maar dan wel als een raketman die net op tijd werd verpulverd door de bijtende hond Trump.
