De deal rond rituele slacht hangt alweer in de touwen. Vandaag stemt de eerste Kamer over het wetsvoorstel van Marianne Thieme, om de rituele slacht volledig te verbieden, en de Kamer zal dat voorstel hoogstwaarschijnlijk afwijzen omdat er een deal is bereikt tussen Den Haag, een joodse en een moslimclub. Maar helaas, die deal ligt alweer op apegapen. Door joods gekrakeel. In de NRC van gisteren zitten ze nog heel gezellig naast elkaar: Amin Abed Ali, en Ronnie Eisenman. De een van het Contactorgaan Moslims en Overheid (CMO), de ander van het Nederlands Israëlitisch Kerkgenootschap. Trots waren ze.
Zij hadden de deal met Henk Bleker gesloten. Zij vertegenwoordigden ‘dus’ de moslims en joden in ons land. Dat geeft een fijn gevoel. En Bleker vindt dat uiteraard prima. Twee geloven, twee aanspreekpunten. Lekker makkelijk. Zo losten de islamitische heersers dat duizend jaar geleden ook op: andere gelovigen (dhimmi, joden en christenen) moesten vooral hun eigen boontjes doppen en hun eigen vertegenwoordigers aanwijzen, en daarmee konden de islamitische heersers dan overleggen – of hen opdragen wat er aan belasting binnen moest komen. Die structuur bestaat in het Midden-Oosten nog steeds en iedereen spreekt er schande van. Ondertussen heeft ons land een vergelijkbaar systeem. Bleker praat met clubs die net doen alsof ze de volledige geloofsgemeenschap vertegenwoordigen.
Maar daar ging Eisenman de mist in. De rabbinale rechtbank heeft laten weten dat ze de deal met Bleker niet ziet zitten. Ze denkt dat de overeenkomt een eind zal maken aan de rituele slacht. Nou ja… de deal zélf (u weet wel, het volstrekt ridicule besluit dat een dier veertig seconden mag lijden – en dan alsnog een verdoving krijgt) zal het probleem niet zijn geweest. Daar kan iedere slachter, imam en rabbijn de hand mee lichten. Nee, kern van de zaak is natuurlijk dat de rabbinale rechtbank niet geraadpleegd is. En dat steekt.
” Wat in ons land ontbreekt, is een shariaraad. “
Rabbinale rechtbank? Jazeker. Net als in het Midden-Oosten mogen ook de gelovigen in ons land elkaar de maat nemen. Katholieken hebben ook hun eigen canonieke rechtbank. Maar die rechtbanken gaan alleen over religieuze zaken. In de praktijk zijn dat vrijwel altijd echtscheidingszaken. En boven die rechtbank staat nog altijd het nationale recht. Net zoals in het Midden-Oosten. Menig ferm klinkend shariaraadbesluit wordt op hoger niveau teruggedraaid.
Maar wat in ons land ontbreekt, is een shariaraad. Afgelopen week gingen er geluiden op om er eentje op te richten, want moslims die behoefte hebben aan een dergelijke uitspraak, moeten nu naar Londen. Het idee alleen al bezorgde een deel van Nederland (van Telegraaf en GeenStijl tot zelfs de Volkskrant) een islamofobe paniekstuip. Help! Sharia in de polder! Het vrije Westen gaat ten onder! Het geloof in eigen kracht, in de kracht van de vrijheid, is in die kringen blijkbaar tot beneden het nulpunt gedaald.
” Die shariaraad hoort er dus te komen. “
Probleem is dat je zoiets helemaal niet kunt tegenhouden. Als moslims beslissen om zo’n raad samen te stellen, en daarvoor te verschijnen, is dat helemaal hún zaak. Als je zo’n initiatief wilt verbieden, komt ook de rabbinale rechtbank op de lijst van verboden organisaties te staan. De wet kent immers geen ‘toegestane’ en ‘verboden’ geloven; ze kent er géén. Zo’n rechtbank of raad valt simpelweg onder het recht van verenigingen om hun eigen ‘rechtspraak’ te organiseren (onder de paraplu van het staatsrecht, dat altijd het laatste woord heeft). Als dat niet meer mag, mag geen enkele klaverjasvereniging ooit nog een lid royeren.
Die shariaraad hoort er dus te komen. Maar dat zal niet gebeuren. De Nederlandse joden klagen vaak dat hun gemeenschap vreselijk versplinterd en twistziek is. Nou, in de islamitische gemeenschap is dat nog veel erger. Daarbinnen kan werkelijk niéts van de grond komen. Nog geen lullig omroepje. Laat staan een gemeenschappelijke shariaraad. En da’s jammer, want zo’n raad kan voor veel vermaak zorgen. Dat het CMO zich als ‘de’ vertegenwoordiger naar voren schuift, komt Den Haag goed uit, maar ze vertegenwoordigt eigenlijk niks. De moslimwereld is echter zó verdeeld dat ze daarmee wegkomen. Da’s jammer. Nu zit alleen Eisenman in de problemen. Een beetje shariaraad had Amin Abed Ali en zijn club allang een plekje in de hel toegewezen.
