Robert de Niro heeft een video opgenomen waarin hij in niet mis te verstane woorden afstand neemt van Donald Trump. Mijn inschatting is dat hij voor dit filmpje geen Oscar zal krijgen.
De dag begint voor mij met een rondje langs alle apps van de nieuwssites. Op de Volkskrant las ik een kop om van te watertanden: Robert de Niro haalt in een video keihard uit naar Trump! Dat was nog eens wakker worden met een bonus. Mijn tenen krulden van geluk. Ik legde mijn telefoon weer op mijn nachtkastje en nam fluitend een douche. Als een kleine jongen stelde ik het plezier dat ging komen nog even uit. Ik scheerde me extra secuur en ik pakte de perculator voor een heerlijk bakkie trage koffie. Ik twijfelde zelfs nog om eerst mijn ochtendkrant uitgebreid te lezen maar dat was teveel gevraagd. Na alle voorpret moest nu toch echt het hoofdgerecht opgediend worden. Ik klikte op de video en vreugde maakte per direct plaats voor verdriet.
Ik zag een oude man met hangende schouders en vermoeide ogen een tekst opzeggen die totaal niet strookte met zijn uitstraling. Als je de beste man niet zou kennen zou je spontaan kunnen denken: maar goed dat hij geen acteur is geworden. De Niro leek ruw uit zijn middagdutje te zijn gerukt en zo op een kruk te zijn neergekwakt. Method acting op zijn slechtst. En ja, De Niro eindigde zijn slaapverwekkende tirade met de dreiging om Trump een klap voor zijn kop te verkopen. Maar het was zo tandeloos dat het pijnlijk werd. Zelfs het ongetwijfeld handgemaakte en zeer mooi gesneden zwarte pak fladderde om zijn lijf. En zijn hoofd leek te zwaar voor zijn schouders.
Ik keek niet naar de politieke boodschap van een groot acteur. Nee, ik keek naar de aftakeling van een held.
https://youtu.be/-Q-ZyW9bz5c
