Een jaar na de ramp met de orkaan Irma ligt Sint Maarten nog altijd in puin. Tussen de bergen rommel van kapotte huizen, wegen en auto’s liggen echter ook dure jachten, die door de orkaan vanuit de havens op het land zijn geworpen en door de eigenaren gewoon zijn achtergelaten. Veel van die schepen zijn gekocht met zwart geld, vertelden mij deskundigen. De verzekering heeft de schade vergoed en de eigenaren hebben zo hun zwarte geld witgewassen. Maar hun rotzooi hebben ze achtergelaten. Terwijl veel bewoners van Sint Maarten wachten op de verzekering, of veel te weinig geld hebben gekregen, lijken deze rijken met de winst vertrokken. De orkaan Irma heeft het leven van gezinnen verwoest, maar deze rijken nog rijker gemaakt. Mede door de inspanningen van bewoners is ondertussen veel puin geruimd en door de inzet van bedrijven kunnen toeristen weer naar de hotels, naar de casino’s en naar het strand. Waar je alweer veel nieuwe jachten ziet komen aanvaren, wie weet zijn dit dezelfde mensen die na de vorige orkaan hier hun oude schepen hebben achtergelaten.
Vorige week was ik kort op Sint Maarten, met een commissie van de Kamer. Nederland gaat ruim 500 miljoen euro investeren in de wederopbouw en we wilden zien of dit geld goed wordt besteed. Op het eiland heb ik veel mensen gesproken die klaagden dat het zo lang duurt voordat de schade is hersteld. Wie ik tijdens het bezoek helaas niet heb gezien is Christophe Emmanuel, het parlementslid van Sint Maarten dat mij voor de rechter wil dagen, omdat ik hem op The Post Online een fraudeur heb genoemd. Dat is jammer, omdat ik graag met collega’s in het Koninkrijk in discussie ga. Als meneer Emmanuel echt zo gekwetst is, had hij me dat vorige week zelf kunnen vertellen – dat is beter dan het sturen van dreigbrieven. Maar Emmanuel was nergens te bekennen. Wel werd ik op straat door mensen aangesproken die mij zeiden dat ik me niet moest laten intimideren en vooral door moest gaan met mijn kritiek, omdat veel mensen die kritiek delen. Ook kwamen Sint Maartenaren naar mij toe met meer verhalen over fraude en intimidatie door oud-minister Emmanuel.
Wat van al deze beschuldigingen waar is en wat niet, dat weet ik natuurlijk niet. Maar er zijn voldoende zaken die ik graag zou willen onderzoeken. Ook hoorde ik mensen zeggen dat zij boos zijn over de reusachtige mast die Christophe Emmanuel liet neerzetten na de orkaan, als een teken van nationale trots, maar waar nu niet eens een vlag aanhangt, omdat die kapot ging. Het vele geld dat dit heeft gekost had volgens hen beter besteed kunnen worden om hun dak te repareren. We hebben op Sint Maarten ook gesproken met de nieuwe regering en ik moet zeggen dat ik in deze ministers wel vertrouwen heb. Maar achter deze ministers staan ook mensen die ik minder vertrouw, maar die op het eiland wel de touwtjes in handen hebben. Politici die in het verleden weinig hebben gedaan voor de gewone mensen op het eiland, maar wel goede contacten lijken te hebben met de mensen op die dure jachten. Veel rijkdom op Sint Maarten is in handen van buitenlanders, die weigeren om iets bij te dragen aan het eiland. Maar al die verlaten jachten hebben toch een eigenaar? We zouden deze mensen kunnen opsporen en kijken of ze hun jacht wel eerlijk hebben verkregen. En we kunnen ze ook dwingen om hun troep op te ruimen.
Ronald van Raak schreef eerder over frauduleuze politici, verkiezingsfraude en de gokmaffia op Sint Maarten.
