Hoeveel criminele activiteiten heeft ING mogelijk gemaakt? Hoeveel drugshandel en belastingontduiking? Hoeveel kinderporno en financiering van terrorisme? We zullen het nooit weten. Maar dát de bank dit jarenlang heeft gedaan is wel zeker. Dat ING daarbij doelbewust de wet heeft overtreden is ook een feit. Toch zal het allemaal niet meer worden onderzocht, omdat het Openbaar Ministerie met de bank een schikking heeft getroffen. Voor 775 miljoen euro. Dat lijkt een flinke boete, maar het is maar een schijntje, niet meer dan 15 procent van de winst die de bank vorig jaar heeft gemaakt. De schikking is tegen het eigen beleid van het Openbaar Ministerie, maar toch heeft men het wéér gedaan. Opnieuw, zoals bij misdrijven in de financiële sector veel vaker wordt gedaan. De boete voor ING lijkt me nogal willekeuring en in ieder geval veel te laag om de bank echt pijn te doen. Daarvoor krijgt ING echter veel terug: misdrijven die de bank heeft helpen financieren zullen verborgen blijven en geen van de medewerkers van ING zal hiervoor worden veroordeeld. Geen van de betrokken mensen bij de bank zal worden ontslagen en ook topman Ralph Hamers blijft buiten schot.
Banken hebben de taak om criminele geldstromen te onderzoeken en te melden, dat staat in de Wet ter voorkoming van witwassen en financiering van terrorisme. Dat heeft ING echter niet gedaan. De bank heeft miljoenen klanten en doet dagelijks vele miljoenen transacties, maar weigerde de controle uit te oefenen. Doelbewust, om te besparen op de kosten en de winst te verhogen. De bank is hier ook al vaak op gewezen, maar daar desondanks mee doorgegaan. Tien jaar geleden kreeg de bank al een aanwijzing door De Nederlandsche Bank, de toezichthouder op de financiële sector. In 2015 trok ook de Europese toezichthouder ECB aan de bel. Werknemers van ING meldden intern dat de bank niet aan de wettelijke plichten voldeed, maar de misstanden gingen gewoon door, met medeweten van de top van de bank. Het Openbaar Ministerie spreekt van de ‘tone at the top’ die dit misbruik mogelijk maakte en stelt onomwonden dat de top van de bank de eigen bonus stelde boven de maatschappelijke belangen. Eerder dit jaar was veel maatschappelijk verzet nodig om een verhoging van het inkomen van topman Ralph Hamers van twee naar drie miljoen euro te voorkomen.
Op 15 september is het tien jaar geleden dat de bankencrisis begon, die ook ons land in een diepe economische crisis heeft gestort. Deze crisis was het gevolg van immoreel handelen van grote bankiers, die doelbewust burgers en bedrijven hebben bedrogen. Honderden miljarden hebben we als samenleving moeten betalen, om te voorkomen dat de banken failliet zouden gaan. Jarenlang hebben mensen daarna de broekriem moeten aanhalen, om die rekening te kunnen betalen. De grote banken hebben echter niets geleerd. Bij ING vinden bankiers hun eigen bonussen nog altijd belangrijker dan de bestrijding van drugshandel, belastingontduiking, kinderporno of terrorisme. Wat de klanten daar ook van vinden, wat de toezichthouders daar ook van zeggen, of wat de wet hen ook opdraagt. De opstelling van de regering is op zijn minst hypocriet. Minister van Financiën Hoekstra spreekt schande van deze misstanden, maar minister van Justitie Grapperhaus moet van deze schikking hebben geweten. De bankiers kunnen blijven doen wat ze willen, de schikking met ING is gewoon een vorm van klassenjustitie. Dat kan zo echt niet: ook criminele bankiers horen in de gevangenis.
Ronald van Raak schreef eerder over de beerput bij KPMG, de maffiabanden van Fortis Bank en de oplichtpraktijken van Deutsche Bank.
