Hé rookverbod. Je bent weer terug van weggeweest. Totaal onuitvoerbaar en reuze betuttelend, aldus alle coole mensen die wel roken en miljarden bijdragen aan de schatkist. Reuze fijn, aldus alle suffe mensen die roken vinden stinken. Tijd voor wat nuance en duiding voor al die boze rokers en de gefrustreerde leden van de anti-tabaksclub.
Roken levert geld op. Zie de uitzending van de Rekenkamer, waar al voor de accijnsverhoging van vijftig cent per pakje een winst van 1,5 miljard euro per jaar berekend is. Dat had nu nog meer kunnen zijn
Het rookverbod gaat de overheid natuurlijk miljoenen kosten aan onder andere belasting en accijns-inkomsten. En nog eens miljoenen als er budget is uitgetrokken voor handhaving van het verbod.
Iemand zien roken als je gestopt bent met roken is, vermoed ik, net zo frustrerend als een blote meneer of mevrouw zien als je geen seks mag hebben. Daarom valt een rookverbod best te verdedigen in de Tweede Kamer. Tenminste, als er een Net-Gestopt-Met-Roken-Partij zou bestaan. Ik zou er twee dagen per week op willen stemmen. Juist: die twee dagen dat ik gestopt ben.
Immers: je bent zo’n stroeve feut van de bijbel die al het plezierige als een belichaming van de Duivel ziet. Rapmuziek. Drank. Sigaretten. Drugs. Soft-drugs. Speeltuinen. Pronte borsten. Rockmuziek. Computergames. Bordspelletjes. Apenkooien. Snoepgoed. Jij mag het niet en dus mag niemand het hebben.
Stoppen met roken voor je veertigste moet de meeste nare bijwerkingen van die o-zo-coole longkankerstaaf wel tegengaan. Al is de kans dat je vroegtijdig de wereld uitzwaait wel groter als je door blijft roken. Die teksten op sigarettenpakjes komen niet uit de lucht vallen.
En stoppen met roken is vreselijk lastig. Iemand die gestopt is met roken (Ramses Shaffy uitgesloten) kan alles wat hij of zij maar wil (want Shaffy kon alles al). Stoppen met roken vergt doorzettingsvermogen waar wielrenners van gemaakt zijn, ambitie van topbankiers en stoppen met roken gaat niet goed samen met stress (heeft iedereen tegenwoordig, altijd). Dat moet er op pakjes staan. Of iets wat hier op lijkt.
Het is raar dat je in je eigen zaak niet meer mag doen wat je wilt. Maar mag je in je eigen kroeg dart-pijltjes gooien naar dansende beren? Dat bedoel ik. Je moet een beetje oppassen met die liberale idealen. Straks mogen we nog alles zeggen wat we denken. En gewoon seks hebben met mensen van het geslacht dat we prefereren.
En dan komen natuurlijk die dansende beren in kroegen, die moeten duiken voor dart-pijltjes. Zo loopt die liberale schaal, ongeveer.
Dat rookverbod valt prima te begrijpen, vanuit het gefrustreerde zichzelf-niets-gunnende christen/healt-care-fundi-clubje. En het is goedbedoeld, heus. Het rookverbod is een moeder die je roze zijwieltjes geeft.
Maar het rookverbod toont ook het failliet van de politiek aan. Onze bevolking is te dik, veel te dik. Dat eist talloze slachtoffers en vet eten is amper of niet belast. We proberen soms een frietkraam te verbieden, als-ie in de buurt van scholen staat. Maar daar lachen we dan weer heel hard om. En dan gebeurt er niets.
Roken is de loverboy van de heerlijke zonden. Rokers worden genaaid door de politiek, maar roken is heus niet het enige probleem. Of sterker nog: het is niet het grootste probleem.
